Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007

Με ρωτάνε...

Δυο-τρεις, από τους τέσσερις-πέντε, επισκέπτες αυτής της σελίδας, γιατί δε γράφω εδώ.
Επειδή γράφω εκεί τους απαντάω...

Ελπίζω να βρω σύντομα το χρόνο να παρουσιάσω κάποια από τα πολλά βιβλία που διάβασα πρόσφατα

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2007

David Baldacci: The Collectors

Ο Ντέιβιντ Μπαλτάτσι είναι ένας από τους καλύτερους συγγραφείς αστυνομικών θρίλερ και το αποδεικνύει και σε αυτό το βιβλίο του.
Οι «Συλλέκτες» είναι μια ιστορία κατασκοπείας με πολλές παραμέτρους, που κρατούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο απ’ τη αρχή μέχρι το τέλος, αν και τα ονόματα και τις θέσεις που κατέχουν στην κοινωνική ζωή οι ένοχοι, τα γνωρίζουμε από την αρχή.
Ο συγγραφέας το πρώτο μισό του βιβλίου το ξοδεύει σε δύο παράλληλες αφηγήσεις που φαινομενικά η μια δεν έχει καμία σχέση με την άλλη. Κάποτε, όμως, τα δύο νήματα ενώνονται και τότε είναι που η αφήγηση παίρνει φωτιά.
Η πρώτη ιστορία καταπιάνεται με το θάνατο από ανακοπή καρδίας ενός υψηλόβαθμου υπαλλήλου στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου και η δεύτερη με τις προσπάθειες μιας πανέξυπνης γυναίκας να ξαλαφρώσει κάποιο ιδιοκτήτη καζίνου από αρκετά εκατομμύρια δολάρια.
Ως εδώ όλα καλά, αλλά μετά τι; Μετά αρχίζει η καταιγιστική δράση.
Όπως αποδεικνύεται, από τα μέλη του Κάμελ Κλαμπ -που κρατούσαν πρωταγωνιστικό ρόλο στο προηγούμενο ομώνυμο βιβλίο του συγγραφέα- ο βιβλιοθηκάριος είχε πέσει τελικά θύμα δολοφονίας, αλλά δεν έχουν καμία απόδειξη γι’ αυτό. Έτσι, αφού δεν μπορούν να πάνε στην αστυνομία, αναλαμβάνουν να λύσουν το μυστήριο μοναχοί τους. Στην προσπάθειά τους αυτή θα βρουν ένα αναπάντεχο σύμμαχο στο πρόσωπο της Άναμπελ, της μαφιόζας που λέγαμε πιο πάνω, η οποία ήταν η πρώην σύζυγος του αποθανόντα. Η τελευταία μετά το μεγάλο της κόλπο που την έκανε εκατομμυριούχο θα έπρεπε να φύγει για να σώσει τη ζωή της, αλλά δεν το έκανε. Και τώρα είναι αναγκασμένη να παίξει με τη φωτιά για το χατίρι ενός άντρα, τον οποίο χώρισε πριν από χρόνια.
Κλειδιά στην υπόθεση αποδεικνύονται τελικά όχι εκείνοι οι οποίοι μοιάζουν ύποπτοι, αλλά αυτοί που φαίνονται απολύτως αθώοι, αφού σχεδόν κανείς δεν είναι αυτός που δείχνει να είναι.
Ο συγγραφέας παίζει σαν τη γάτα με το ποντίκι με τους ήρωές του, χαρίζοντάς μας ένα απολαυστικό μυθιστόρημα, που διαβάζεται απνευστί.
Το τέλος μένει ανοικτό, αφού η μία από τις δύο ιστορίες, εκείνη της Άναμπελ, δεν ολοκληρώνεται. Μάλλον τα μέλη του Κάμελ Κλαμπ και η όμορφη μαφιόζα θα δώσουν το παρόν τους και σε κάποιο επόμενο μυθιστόρημα του συγγραφέα.

Υ.Γ. Οφείλω να ομολογήσω ότι το πρώτο βιβλίο του Μπαλτάτσι που διάβασα το “Hour Game” μου άρεσε περισσότερο.

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007

Jeffery Deaver: Twisted & More Twisted

Τον τελευταίο καιρό, για κάποιο όχι ανεξήγητο λόγο, το έχει ρίξει και πάλι στη σύγχρονη αμερικάνικη αστυνομική λογοτεχνία. Όπως ανέφερα, αν θυμάμαι καλά, και σε κάποιο προηγούμενο σημείωμα, αγαπημένος μου συγγραφέας του είδους είναι ο κύριος που έγραψε το «Συλλέκτη Οστών», Τζέφρι Ντίβερ.
Τα βιβλία Twisted και More Twisted είναι οι μοναδικές συλλογές διηγημάτων που έχει κυκλοφορήσει και μπορώ να πω ότι με έχουν εκπλήξει ευχάριστα. Όχι τόσο με τη θεματολογία τους όσο με το ότι εδώ νικούν σχεδόν πάντα, κατά κράτος, οι «κακοί».
Δεν ξέρω, ίσως, λέω ίσως, μ’ αυτές τις ιστορίες ο Ντίβερ να βγάζει κατά κάποιο τρόπο τα απωθημένα του, αφού στη σύγχρονη αμερικανική αγορά λογοτεχνίας, όπως και στον κινηματογράφο άλλωστε, οφείλει σχεδόν πάντα να επικρατεί το καλό.
Τα διηγήματα που απαρτίζουν τα δύο βιβλία μοιάζουν να κλείνουν το μάτι στον αναγνώστη. Είναι αστυνομικές ιστορίες, αλλά δίχως την αγωνία και τις συνεχείς ανατροπές που παρατηρούμε στα μυθιστορήματα του Ντίβερ. Φυσικά σχεδόν ποτέ αυτό που φαίνεται δεν είναι αυτό που είναι, αλλά και οι χαρακτήρες που αναπτύσσονται εδώ δε μένουν για πολύ στη σκέψη του αναγνώστη, καθώς βιάζεται να προχωρήσει στην επόμενη ιστορία.

Προσπαθώντας να θυμηθούμε τις καλύτερες στιγμές αυτών των βιβλίων το μυαλό μας ταξιδεύει στις δύο ιστορίες με τον αγαπημένο πρωταγωνιστή του συγγραφέα, τον τετραπληγικό Λίνκολν Ράιμ, καθώς και στο διήγημα που ανοίγει την πρώτη συλλογή, όπου μια γυναίκα προσλαμβάνει ένα επαγγελματία δολοφόνο για να σκοτώσει τον άντρα της που την απατά. Η καλύτερη ιστορία όμως, θα λέγαμε πως είναι εκείνη που πρωταγωνιστεί ο διάσημος Σέρλοκ Χολμς, όπου για πρώτη φορά, ίσως, στα χρονικά, βρίσκει το μάστορά του στο πρόσωπο ενός παλαιοπώλη. Ωστόσο και τα δύο βιβλία, από την αρχή μέχρι το τέλος, διαβάζονται γρήγορα και ευχάριστα.
Δεν ξέρω ποια έργα του συγγραφέα κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά -εκτός από το Συλλέκτη Οστών, φυσικά- αλλά, αν δε με απατά η μνήμη μου είναι ελάχιστα, κι αυτό είναι κρίμα, ειδικά για τους φίλους της καλής αστυνομικής λογοτεχνίας.
Υ.Γ. Το επόμενο βιβλίο που θα παρουσιάσω θα είναι το The Collectors του εξαιρετικού David Baldacci και στη συνέχεια θα ακολουθήσει πάλι, ξανά και ξανά, ο Τζέφρι Ντίβερ

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2007

Η Σώτη Τριανταφύλλου στους Χάρτες...

την ερχόμενη Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου, στις 9 το βράδυ, σε πάρτυ-παρουσίαση (αν κατάλαβα καλά) του βιβλίου Λος Άντζελες.
Στις μουσικές θα είναι ο Κώστας Αρβανίτης.
Καλά να περάσετε...