Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008

Δικαίωμα στ' όνειρο

"Όλοι αυτοί που ορίζουν τις ζωές μας νομίζουν ότι μας κάνουν καλό, είναι σίγουροι πως μας βοηθάνε. Ωστόσο δε μας δίνουν το μίτο της Αριάδνης αλλά το λαβύρινθο, και άντε να ξεμπλέξεις".

Ατάκα από το πρώτο μου (δώδεκα χρόνων τώρα) ανέκδοτο μυθιστόρημα με τον πιο πάνω τίτλο. Έπεσα σήμερα εντελώς τυχαία πάνω της και είπα να την ανεβάσω. Ολόκληρο το (μετριότατο έως κακογραμμένο) κείμενο μπορείτε να βρείτε εδώ...
Το θάψιμο επιβάλλεται.
at

12 σχόλια:

  1. jacki8 Οκτωβρίου 2008 στις 9:11 μ.μ.

    :) Τι λες καλέ μου Λάκη. Έτσι είναι τα κακογραμμένα κείμενα;
    Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΝΑΪΑΔΑ8 Οκτωβρίου 2008 στις 9:27 μ.μ.

    περιμενεις θαψιμο για τουτο το κειμενο...;
    συγνωμη δεν θα σου κανω το χατηρι...
    προσωπικα μου αρεσε πολυ!
    νεραιδενια φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Arahni8 Οκτωβρίου 2008 στις 11:44 μ.μ.

    Tha simfoniso oti mas dinoun to lavirintho, alla einai aftos o lavirinthos pou ezise o kathenas mas pou mas kanei aftous pou eimaste.

    Kalo vradi na eheis laki

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Yannis Triantafyllou9 Οκτωβρίου 2008 στις 12:02 π.μ.

    Λάκη μου σταμάτα και ξαναπάρτο από την αρχή...
    πως το χαρακτήρισες το ανάγνωσμα;;

    αν δεν ήσουν «αδαής» ηθελημένα θα έλεγα ότι είσαι αδαής αθέλητα, γιατί κάποιες στιγμές η σύμπτωση των πραγμάτων μας οδηγεί εκεί...

    φίλε συνέχισε, το ένα και μοναδικό δικαίωμα μας που είναι απαραβίαστο είναι το δικαίωμα στο όνειρο...

    ΤΟ ΑΤΟΜΟ (ή κατά κόσμον Γιάννης Π. Τριανταφύλλου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σουζάνα Xατζηνικολάου9 Οκτωβρίου 2008 στις 12:04 π.μ.

    Συμφωνώ με τη Jacki και την arahni. Κι εμένα μου άρεσε πάρα πολύ.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ruth_less9 Οκτωβρίου 2008 στις 12:28 π.μ.

    Μην είσαι τόσο αυστηρός κριτής του εαυτού σου Λάκη. Εξάλλου αυτή ήταν η βάση πάνω στην οποία έκτισες όλα τα υπόλοιπα έργα σου.

    Στο λίγο που σε ξέρω, σε "βρήκα"... στη φύση, στην εξοχή, στα ταξίδια... και τα ονόματα Σοφία και Ελπίδα ίσως να μην ήταν τυχαία επιλογή.

    Μου άρεσε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος9 Οκτωβρίου 2008 στις 9:11 π.μ.

    Όμορφο κείμενο, ό,τι κι αν νομίζεις...

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. nina9 Οκτωβρίου 2008 στις 1:14 μ.μ.

    Πολύ μεγάλα κείμενα αποφεύγω να διαβάζω στον υπολογιστή γιατί με κουράζει στα μάτια καθώς χρειάζομαι να πηγαίνω και σε πολλές μεριές και να διαβάζω. Όμως αυτό θα κάτσω σιγά σιγά να το διαβάσω μόνο και μόνο για να δω πως εννοείς το κακογραμμένο. Νομίζω πάντως πως είναι σημάδι προόδου η απόρριψη παλαιών εργασιών μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μαρια Νικολαου9 Οκτωβρίου 2008 στις 1:22 μ.μ.

    Yπέροχα ΚΑΛΟΓΡΑΜΜΕΝΟ θα το ελεγα εγώ ..
    Μπράβο σου..εισαι σπουδαιος στις ιστορίες
    Καλημερα γλυκιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σταλαγματιά9 Οκτωβρίου 2008 στις 2:18 μ.μ.

    Δεν έχω παρά να υποκλιθώ,
    Το διάβασα ολόκληρο με μια ανάσα,
    Γλυκός και λείος ο τρόπος γραφής,
    Τα λόγια μοιάζουν να εκφράζουν απόλυτα τις σκέψεις.
    Μην το αφήσεις, νομίζω πως θα ήταν κρίμα να μείνει μόνο στα μάτια τα δικά μας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. anepidoti10 Οκτωβρίου 2008 στις 4:28 μ.μ.

    Μου άρεσε, μα πιο πολύ μου άρεσε η "Σοφία" σου, μετά από τέσσερα χρόνια είναι το ίδιο "όμορφη".
    Διάβασα το μισό χθες και σήμερα το τελείωσα, υπέροχο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. lakis10 Οκτωβρίου 2008 στις 5:23 μ.μ.

    Με αφήσατε άφωνο με τις αντιδράσεις σας. Ταπεινές ευχαριστίες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αντέδρασαν