Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

Ξημέρωσε Άδη

Κάτι αλλιώς κι αλλιώτικο σήμερα:
Νυχτοπατώντας έφυγε
αφήνοντας πίσω του ανάσες αγάπης
θραύσματα πόνου ελπίδες επιστροφής.
Σκοτάδι πικρό
κόλαση άδειας φαντασίας
πλαισιωμένη από
αιμάτινο κάδρο δακρύων.
Φτερούγες ραγίζουν κάποτε τη σιωπή
σκιρτώντας αναμνήσεις κόκκινης καρδιάς
μονάχης
κλωτσοσκούφι στις ορμές του χρόνου.
Πτώση στο πηγάδι των αναίτιων πόθων
κραυγή Βοήθεια στους νεκρούς
τα παλιά να γίνονται θηλιά και
να την πνίγουν.
Πόνος αβάσταχτος θρήνος του μεσημεριού
ζωή του μη παρέκει ο
αυγερινός κλείνοντας πονηρά το
μάτι του στη θλίψη
ξημέρωσε Άδη.

7 σχόλια:

  1. Πιο ομορφο απ τα αλλιώτικα τουτο εδω.. μιας και αγαπω ιδιαιτερα την ποιηση..

    Ξημερωσε Αδη..

    Εκπληκτικό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. οντως κατι διαφορετικο απο σενα λακη ομως το ιδιο ομορφο!!!

    νεραιδενια φιλακια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. To θέμα είναι να μην ξημερώσει Άδη.
    Καλησπέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ti ginetai me ton kiprio siggrafea pou exoun filakismeno mazi me nekrous...giati tolmise na grapsei apla ena vivlio?
    Exeis neotera?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δυναμη και πόνος πάνε μαζι σ αυτους τους στίχους.
    Πρωινη γροθια στο στομάχι μου βρε Λάκη!

    Νασαι καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τα βραβεία δεν τα έχεις ανάγκη, μιας και η δουλειά σου είναι πια αποδοτική κι αναγνωρίσιμη από όλους μας, αλλά το βραβείο μεταξύ των blogger θα πρέπει να το έχεις.
    Έτσι λοιπόν, είπα με την σειρά μου να στο χαρίσω γιατί η επικοινωνία που υπάρχει μεταξύ των blog-φίλων σου και χωρίς κάποιους απώτερους σκοπούς πρέπει να επιβραβεύεται:
    http://xwrisgefures.blogspot.com/2009/01/blog-post_22.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σας ευχαριστώ για τα σχόλια, κι εσένα Καλοκαιρινό Όνειρο για το... δίπλωμα.
    Δοκησίσοφη: Ό,τι μαθαίνετε εσείς μαθαίνω κι εγώ. Πάντως το βιβλίο πούλησε εφτά αντίτυπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αντέδρασαν