Άλλους προιτζιό τους εν ο νους τζιαι άλλους εν ο νούρος Άλλους τα δόντια τ’ αδιπλά τζιαι άλλους εν το βούρος Τζι’ εμέν είπεν μου ο πλάστης μου ότι μού ‘ρκεται να κάμνω Να φκάλλω την πελλάρα μου σ’ άδρωπον ως τζιει πάνω
Στα τζεραμίθκια λιάζομαι, ποκνιάζομαι, τζοιμούμαι Βαρύν φορτίον εφτά ζωές έχουμεν τζιαι λαλούμεν Εφτά βολές να φάμεντε τζι’ εφτά να τζοιμηθούμεν Εφτά να νιαουρίσουμεν τζι’ εφτά να τους το πούμεν
Αδρώποι πάσιν τζ’ έρκουνται πόσους να αθυμούμαι Τζι’ ούλους να τους καλοκραώ ώσπου φαΐν να δούμεν Εγιώ πεινώ τζιαι κλαιώ τους τζιαι τζείνοι με χαϊδέφκουν Τζιαι άμαν ατσαρνιάζω τους αγκρίζουνται τζιαι φέφκουν
Πιάνω στρατά τες γειτονιές τες κάτες να μετρήσω Μα ούλες τες αγκάστρωσα πως να τες σιερετήσω Πελλόκατον φωνάζουν με τζι’ οι σιήλλοι με φοούνται Λάσσουσιν, ποδικλόνουνται, στο τέλος κατουρκούνται
Στα τζεραμίθκια λιάζομαι, ποκνιάζομαι, τζοιμούμαι Βαρύν φορτίον εφτά ζωές έχουμεν τζιαι λαλούμεν Εφτά βολές να φάμεντε τζι’ εφτά για να νυφτούμεν Εφτά να νιαουρίσουμεν τζι’ εφτά να τους ακούμεν
Άλλους προιτζιό τους εν ο νους τζιαι άλλους εν ο νούρος Άλλους τα δόντια τ’ αδιπλά τζιαι άλλους εν το βούρος Τζι’ εμέν είπεν μου ο πλάστης μου ότι μού ‘ρκεται να κάμνω Να φκάλλω την πελλάρα μου σ’ άδρωπον ως τζιει πάνω
Η μούρη...
Ο καθαρούλης
Το περίεργο
Όμορφα όλα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο "περίεργο" ... άπαιχτο !
Λένε πως , όσο μεγαλύτερες οι πατουσίτσες και μαύρες , τόσο πιο κυνηγιάρικα .
Τι γλυκά που είναι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πιάνουν μία κοντά στον "Ψύχα"
ΑπάντησηΔιαγραφήΠελλόκατος
Άλλους προιτζιό τους εν ο νους τζιαι άλλους εν ο νούρος
Άλλους τα δόντια τ’ αδιπλά τζιαι άλλους εν το βούρος
Τζι’ εμέν είπεν μου ο πλάστης μου ότι μού ‘ρκεται να κάμνω
Να φκάλλω την πελλάρα μου σ’ άδρωπον ως τζιει πάνω
Στα τζεραμίθκια λιάζομαι, ποκνιάζομαι, τζοιμούμαι
Βαρύν φορτίον εφτά ζωές έχουμεν τζιαι λαλούμεν
Εφτά βολές να φάμεντε τζι’ εφτά να τζοιμηθούμεν
Εφτά να νιαουρίσουμεν τζι’ εφτά να τους το πούμεν
Αδρώποι πάσιν τζ’ έρκουνται πόσους να αθυμούμαι
Τζι’ ούλους να τους καλοκραώ ώσπου φαΐν να δούμεν
Εγιώ πεινώ τζιαι κλαιώ τους τζιαι τζείνοι με χαϊδέφκουν
Τζιαι άμαν ατσαρνιάζω τους αγκρίζουνται τζιαι φέφκουν
Πιάνω στρατά τες γειτονιές τες κάτες να μετρήσω
Μα ούλες τες αγκάστρωσα πως να τες σιερετήσω
Πελλόκατον φωνάζουν με τζι’ οι σιήλλοι με φοούνται
Λάσσουσιν, ποδικλόνουνται, στο τέλος κατουρκούνται
Στα τζεραμίθκια λιάζομαι, ποκνιάζομαι, τζοιμούμαι
Βαρύν φορτίον εφτά ζωές έχουμεν τζιαι λαλούμεν
Εφτά βολές να φάμεντε τζι’ εφτά για να νυφτούμεν
Εφτά να νιαουρίσουμεν τζι’ εφτά να τους ακούμεν
Άλλους προιτζιό τους εν ο νους τζιαι άλλους εν ο νούρος
Άλλους τα δόντια τ’ αδιπλά τζιαι άλλους εν το βούρος
Τζι’ εμέν είπεν μου ο πλάστης μου ότι μού ‘ρκεται να κάμνω
Να φκάλλω την πελλάρα μου σ’ άδρωπον ως τζιει πάνω
υπέροχα :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά βρόχινα...
Γάτα να'ναι και μια χαρά...Όλες μ'αρέσουν (;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και καλό Σ/Κ...
To τελευταίον καττί είναι ποτζιείνα που μ΄αρέσκουν. Τα φκιά των ανατολικών κάττων έχουν μια ιερή μαγεία που δεν έχουν οι άλλες ράτσες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Σουρμελής της στετές μου έμοιαζεν με το τελευταίον σου καττί.
Ναι, όποιος κι αν είναι ο φωτογράφος τα γατάκια είναι φοβερά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤεμπελίον: Θα ανεβάσω το πόνημά σου σαν ποστ επειδή κανείς δε διαβάζει τα σχόλια...