Η μπάλα είναι η ζωή του, το μοναδικό παιχνίδι που
αγαπά τόσο πολύ. Πόσο του αρέσει μόλις ξυπνά του καλοκαιριού τα πρωινά να τρώει
άψε-σβήσε ό,τι βρει στο τραπέζι, προτού να ξεχυθεί στο γήπεδο, στο πλακόστρωτο,
στην αλάνα και με τα μούτρα στο παιχνίδι να ριχθεί!
Νιώθει την μπάλα σαν να έχει γίνει ένα με το σώμα
του και την ψυχή, πουθενά αλλού δεν μπορεί να βρει τόση χαρά όση του δίνει
αυτή. Την κλωτσά, την πασάρει, την κοντρολάρει με τα πόδια, το στήθος και το
κεφάλι, μαθαίνει την κάθε της ιδιοτροπία και την τιθασεύει.
«Μια μέρα θα γίνω σπουδαίος παίκτης», σκέφτεται και
ετοιμάζει μία ακόμη επέλαση προς τη νοητή εστία – προς το ονειρικό του μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου