Το κάθε σαββατοκύριακο το ξοδεύει ανάμεσα στα
χρώματα, χρώματα που είναι υφασμένα σε όμορφα σχήματα και τα οποία διεκδικούν
τα περίεργα βλέμματα των περαστικών, τουριστών και μη, στα ασιατικά παζάρια.
Βλέπει πράγματα και θαύματα καθώς κάθεται πάντα
εκεί, από βδομάδα σε βδομάδα, από μήνα σε μήνα. Όλα του μοιάζουν τόσο
διαφορετικά μα τόσο ίδια. Σαν να ζει σ’ επανάληψη την κάθε στιγμή.
Ωστόσο, κατά κάποιο τρόπο, μοιάζει ν’ απολαμβάνει
την κάθε κίνηση, την κάθε εικόνα που παρατηρεί, και την κάθε μυρωδιά, λαλιά και
μουσική που έρχονται για να παραπλανήσουν τις άλλες του αισθήσεις. Νιώθει πλήρης,
σαν κάποιος που από χρόνια πια έχει φτάσει στον προορισμό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου