
Απ’ ό,τι διαβάζω ανάμεσα στα φαβορί βρίσκεται και ο Φίλιπ Ροθ, ένας από τους καλύτερους αμερικανούς συγγραφείς.
Τον Ροθ τον πρωτογνώρισα μέσα από ένα σχετικά πρόσφατο βιβλίο του, το Human Stain, αν και πριν απ’ αυτό είχα προλάβει να διαβάσω και μια νουβέλα, που ουσιαστικά «δολοφονήθηκε» στην ελληνική μετάφραση. Η μετάφραση αυτή λίγο έλειψε να σταθεί... μοιραία στη σχέση μου με το συγγραφέα, αφού μετά που τη διάβασα σκεφτόμουνα ότι αυτός δεν «ήταν παρά ένας πολυδιαφημισμένος αμερικανός» και τίποτ’ άλλο.
Κάποιες ευτυχείς συγκυρίες, ωστόσο, έφεραν στα χέρια μου το Ανθρώπινο Στίγμα στα αγγλικά, κι από τότε ερωτεύτηκα τον κόσμο του Ροθ, που δεν είναι και τόσο ανάλαφρος.
Οι εμμονές του είναι λίγο πολύ γνωστές και δεν είμαι εγώ προσωπικά ο αρμόδιος για να τις αναλύσω. Απλά θέλω να πω, έχοντας πια διαβάσει καμιά δεκαριά βιβλία του, πως απολαμβάνω όσο οτιδήποτε άλλο το ισοπεδωτικό του χιούμορ, αλλά και την πυκνή σκιαγράφηση των χαρακτήρων του, που με όλα τα πάθη και τα λάθη τους είναι στην πλειοψηφία τους συμπαθείς και ανθρώπινοι.
Αυτά για το Ροθ.

Τώρα, γιατί το αποθεώνουν οι κριτικοί; Ίσως να μάθω όταν φτάσω, αν τα καταφέρω, στο τέλος του βιβλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου