Σάββατο 26 Ιουλίου 2008

Απόσπασμα από... το μέλλον

Ένα απόσπασμα, το πρώτο μάλλον κεφάλαιο, από το μυθιστόρημά μου "Δεύτερη Ζωή", το οποίο θα κυκλοφορήσει εκτός απροόπτου από την Εμπειρία τον Οκτώβρη, σας δίνω σήμερα. Κάποιοι λιγοστοί άτυχοι είχαν την ευκαιρία να το διαβάσουν στο μπλογκ με τα διηγήματά μου προτού το διαγράψω...

Θ’ αρχίσουνε μια νέα, μια δεύτερη ζωή, μαζί, μακριά από όλους και όλα, μακριά απ’ τους μικρόνοες και μικρόκαρδους ανθρώπους, μακριά απ’ το χθες που ήταν πόνος και φως και μοναξιά και τρυφερότητα.
Θα είναι επιτέλους ξανά μαζί, αν και δεν υπήρξαν ποτέ πριν, αν και πάντοτε ήταν. Ταίριαζαν, όπως η πρωινή δροσιά στα φύλλα των δέντρων, όπως η αγάπη στην ψυχή, όπως η ζωή στη ζωή. Ταίριαζαν οριστικά και αμετάκλητα, κι ας μην συναντήθηκαν ποτέ τα κορμιά, κι ας τα φιλιά που αντάλλαξαν ήταν εκείνα της φιλίας, στο μάγουλο και στο μέτωπο. Στο αγαπημένο μάγουλο και στο αγαπημένο μέτωπο.
Ναι, σύντομα θα είναι κοντά της ο αγαπημένος. Ανυπομονεί, αγωνιά, ανατριχιάζει, αναρωτιέται. Τι θα της φέρει το αύριο, αναρωτιέται. Θα είναι λαμπερό, όπως το φαντάζεται, όπως το ζωγράφισε στο μέσα της, ή θα είναι κι εκείνο γεμάτο πόνο, με μικρές εκλάμψεις χαράς, όπως ήταν το παρελθόν;
Κι εκείνος! Πώς θα αντιδράσει στη συμβίωση μαζί της; Θα μπορέσει να επουλώσει σύντομα τις πληγές που τον χάραξαν; Θα της δώσει την αγάπη που της αξίζει; Της αξίζει;
Εφτά χρόνια φαγούρας και τώρα που έφτασε στην πηγή, τώρα που είναι έτοιμη να πιει το νερό και να δροσίσει τους πόθους της, τώρα νιώθει πιο αβέβαιη παρά ποτέ. Πριν, τα πράγματα ήταν δύσκολα αλλά απλά. Αυτός αλλού, αυτή αλλού, υπήρχε μία τάξη, στο μέσα και στο έξω της. Ήξερε που πήγαινε, ήξερε τι ζητούσε. Προς εκείνον πήγαινε, την αγκαλιά του ζητούσε, ένα ανεκπλήρωτο έρωτα ζούσε.
Κάθεται στη μικρή της αυλή, παρέα με τα λουλούδια, τις γάτες και κάποια περαστικά κοτσύφια και σκέφτεται. Σκέφτεται! Το μυαλό της ταξιδεύει συνέχεια στο χθες, προσπαθεί να συλλάβει το αύριο. «Θα μπορέσει να την ξεπεράσει;» αναρωτιέται. «Θα μπορέσει; Αλλά, και γιατί, παρακαλώ, να μην μπορέσει; Έχουν περάσει, άλλωστε, τόσα χρόνια... Άλλαξε! Αλλάξαμε...»
Μοιάζει να πονάει, πολύ. Τον κόσμο εντός της τρώνε οι αμφιβολίες, οι ανασφάλειες, ο φόβος. Ο φόβος ότι το όνειρο δε θα βγει αληθινό, ότι τα χρόνια που θυσίασε θα πάνε χαμένα, ότι ποτέ δε θα την αγκαλιάσει, ότι ποτέ δε θα την αγαπήσει όπως Εκείνη. Εκείνη τη μία, τη μοναδική, Εκείνη που του χάρισε μια νέα ζωή και που έκλεψε τη δική του, Εκείνη που θα έπρεπε να μισεί με όλη της την ψυχή, αλλά δεν, αφού το μίσος της θα ήταν μικρόπρεπο, δίχως αντικείμενο, χωρίς ουσία.
Εφτά χρόνια! Πόσο γρήγορα, πόσο βασανιστικά αργά πέρασαν. Και τώρα; Τώρα μετρά τις ώρες, τις στιγμές που απομένουν, μέχρι που να βρεθεί κοντά του. Να τον κρατήσει στην αγκαλιά της δίχως όρους, χωρίς περιορισμούς και διακοπές, να τον κρατήσει, ως το τέλος.
Την αγκαλιά του σκέφτεται και χαμογελά, τα φιλιά του σκέφτεται και μαλακώνει, την αγκαλιά και τα φιλιά του σκέφτεται και τρομάζει. «Πώς θα είναι, άραγε; Πώς θα είναι;»
Οι σκιές του δειλινού ζωγραφίζουν τους τοίχους, η ροδιά ζωντανεύει καταπράσινη μπρος στα μάτια της ετούτη τη μοναδική στιγμή του Ιούνη.
«Λίγες ώρες μόνο μείνανε... Λίγες ώρες μείνανε... Μετά θα ξέρω... Εφτά χρόνια μοναξιάς... Εφτά χρόνια φαγούρας... Θα ξέρω αν θα φτάσουν στο τέλος τους... Εκείνος λέει πως με αγαπά, αλλά... Αλλά, ίσως να ήμουν το αποκούμπι του... Γι’ αυτό... Ίσως...»
Τα δάκρυα αρχίζουν να ρέουν σιωπηλά, το βλέμμα της να φωτίζει. «Το τέλος ή η αρχή,» σκέφτεται. «Το τέλος ή η αρχή!»
Κάθεται εκεί, στη μικρή αυλή, μέχρι να σκοτεινιάσει, μέχρι το φεγγάρι να ανατείλει στον πλήρη κύκλο του. Κάθεται μέχρι να στραγγίξουν τα πηγάδια της ψυχής. Κάθεται μέχρι να ανατείλει η καινούρια μέρα στη ζωή της. Κάθεται, και περιμένει, και πλάθει την εικόνα του μέσα της. Το χαμόγελο του. Το πικρό του χαμόγελο. Τα κοντοκουρεμένα μαλλιά. Το μέλι των ματιών του. Τα χέρια του που σκλήρυναν. Τα χέρια του, που ανυπομονεί να την κρατήσουν, να τη χαϊδέψουν, τα χέρια του...

17 σχόλια:

SummerDream είπε...

Όπως πάντα... υπέροχο! Σαν να διαβάζω σε συντομία τα της ψυχής μου! Ειλικρινά δεν έχω λόγια... Θα περιμένω με ανυπομονησία το βιβλίο αυτό.

stalamatia είπε...

Πες μου ότι θα είναι στην Ελλάδα ο εκδοτικός οίκος και ότι θα είσαι εκεί .Γιατί τότε θα έλθω να το υπογράψεις κιόλας.

Ανώνυμος είπε...

..καλησπερα Λακη ..πολυ δυνατο ..μοναδικο το αποσπασμα που μας εδωσες[..τελος η αρχη;;;]..με το καλο στις προθηκες των βιβλιοπωλειων και στις καρδιες μας

jacki είπε...

Μια καληνύχτα πέρασα να αφήσω.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ όμορφο Λάκη. Με το καλό να το τελειώσεις και να το πάρουμε στα χέρια μας... Καλή έμπνευση...

lakis είπε...

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Το βιβλίο θα κυκλοφορήσει -εκτός απροόπτου είπαμε- τον Οκτώβρη στην Ελλάδα από την Εμπειρία Εκδοτική, κι εγώ μάλλον δε θα είμαι εκεί.
Μπλογκούλη: Το βιβλίο είναι έτοιμο εδώ και ένα χρόνο.
Καλή σας μέρα

Ανώνυμος είπε...

Poli melo kai tetrimmeno. Dithen psixologiki dieisdisi, piasariki thematologia erotikou anekplirotou kai anasfaleiwn. Na ipothesw kai ena asafes happy end kai aisiodoksies tou ..sirmou. Me target group oneiroparmenes ginekes. De simenei oti epeidi i ploki den einai sinarpastiki afto simenei oti aparaitita grafeis kai si toso orea pou to antistathmizeis. De leei tipota. Miden.I metrio kalitera. Kai to metrio einai xeirotero apo to kako. Iperektimimenos ki esy. Lakis Foyrouklas edw Lakis Fourouklas ekei. Anthrakas o thisavros. Alla Kipros einai afti. Stin anavroshia kalon tziai to xalazi.

Μαρια Νικολαου είπε...

H oμορφια κρυμμένη σε λιγες λεξεις..
Καλη σου μερα και καλη βδομαδα με εμπνεύσεις

lakis είπε...

Αγαπητέ άγνωστε, ή μάλλον αγαπητή άγνωστη. Σα λάτρης που μοιάζεις να είσαι της ελληνικής γλώσσας και της κυπριακής διαλέκτου, ίσως θα ήταν καλό να γράφεις με ελληνικούς χαρακτήρες. Κατά τα άλλα σε ευχαριστώ. Μέχρι τώρα θεωρούσα ότι κανείς δε μου έδινε σημασία αλλά ήρθες εσύ για να μου πεις ότι είμαι υπερεκτιμημένος. Στ' αλήθεια δεν είναι λίγο πράγμα να περνάς από την ανυποληψία στην υπερεκτίμηση. Όσο για μένα προσωπικά υιοθετώ τους στίχους του Νίκου Πορτοκάλογλου: "Είμαι μετρίως, μέτριος, και πάντα μετρημένος". Ποτέ δεν είπα ή σκέφτηκα ότι είμαι κάτι περισσότερο, αλλά εσύ ίσως να ξέρεις καλύτερα. Σου εύχομαι καλή μέρα και ελπίζω στο μέλλον να συνεχίσεις να με "κτυπάς" με κάποιο ψευδώνυμο.

lakis είπε...

Σ' ευχαριστώ Μαρία. Καλή βδομάδα και σε σένα.

Sike είπε...

"Κάποιοι λιγοστοί άτυχοι είχαν την ευκαιρία να το διαβάσουν στο μπλογκ με τα διηγήματά μου προτού το διαγράψω..."

άτυχοι; τάχα;!
δεν διάβασα παρακάτω γιατί δεν ήξερα αν επρόκειτο για κρίση ανασφάλειας/ταπεινοφροσύνης του συγγραφέως ή κανενός στοιχειωμένου κειμένου που όποιος το διαβάζει παθαίνει κάτι...

θα περιμένω -ίσως- να δω αν πάθουν τίποτε οι αποπάνω

Kwlogria είπε...

Πολύ όμορφο! Μελωδικό θα έλεγα! Με το καλό να βγει και με το καλό να γράψεις πολλά όμορφα ακόμα!! Τις καλημέρες μου!! :))))

Ανώνυμος είπε...

xaxaxa..file proti fora mpika sto blogg sou xthes gia na pw ti gnwmi mou. Esy apo anwnimo me ekanes amesws "anwnimi" kai malista "Gnosti". Apo fantasia kala pas. Sto diigimata sou einai omws pou leipei. Oso gia ta greeklish mou distixws afta diathetei o ipologistis mas, ti na kanoume. Latrhs tis ellinikis kai tis dialektou? whatever...latrhs twn "diigimatwn" sou pantws OXI.

lakis είπε...

Sike: Απλά μου αρέσει να αυτοσαρκάζομαι, ή, αν προτιμάς να αυτοϋπονομεύομαι.
Κωλόγρια: Ευχαριστίες.
Ανώνυμε: Απολογίες. Λόγω των greeklish και του ότι χρησιμοποίησες κυπριακά στο τέλος του σχολίου νόμισα ότι ήσουνα κάποια που με επισκέπτεται συχνά πυκνά και μου χαρίζει υπέροχα επικριτικά σχόλια. Όσο για τα κείμενά μου, δεν πειράζει που δεν σου αρέσουν - γούστα είν' αυτά. Να'σαι καλά.

Ανώνυμος είπε...

kai si kalitera

Ανώνυμος είπε...

eisai megali moufa...ekana ton kopo na dw ta sxolia se perasmena sou post, diavazontas afto pou les, oti dexesai arnitika sxolia apo kapoia kai de vrika tipota. Sta ligosta sxolia pou dexesai mono mpravo eispratteis.
ta sxolia 5 post eida ola ki ola vevea alla kamia epithesi de vrika.
megali apati eisai...

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

νομιζω οτι οταν υπαρχει πολεμος κατι αξιζει στην ολη ιστορια να κατακτηθει!
ο νεραιδοκοσμος περιμενει το βιβλιο σου...μας αρεσε οτι διαβασαμε μεχρι τωρα!!!