«Και το μέλι και το δηλητήριο, και τα δυο απ’ τη φύση είναι φτιαγμένα.»
«Ν’ αλλάζεις συνέχεια, να γίνεσαι σύννεφο και κύμα. Σαν το φεγγάρι να γιομίζεις και να τρεμοσβήνεις.»
«Ο χρόνος από μόνο σου δεν έχει σημασία. Αν τον σπαταλάμε ή τον γεμίζουμε, αυτό είναι που μετρά.»
«Θέλω γιο, αλλά το ξέρω ότι κορίτσι θα είναι το παιδί. Και όταν μεγαλώσει θα γίνει κούκλα σαν τη μάνα της. Κι ενώ εκείνη θα βγαίνει με τους γκόμενους εγώ θα βγαίνω με το μπαστούνι.»
«Ο εαυτός μου μού έλεγε ότι κυνηγούσα χίμαιρες. Εγώ του απαντούσα πως στόχευα στην καταστροφή τους.»
«Ο φόνος δεν αποδεικνύει την αγάπη σου για μένα, αλλά το μίσος σου για τους άλλους.»
«Για πες μου, μικρέ: Έμαθες ν’ αγαπάς τις γυναίκες ή συνεχίζεις να τις αναλύεις;»
«Τις αγαπάω αναλυτικά!»
«Σε κάθε άνθρωπο αντιστοιχούν τουλάχιστον τρεις θλίψεις.»
«Όταν το μέσα σου δε φοβάται κανένα, κανένας δεν μπορεί να το απειλήσει.»
«Προσπαθείς να σκοτώσεις τις ενοχές σου με τα δώρα. Με τη μυγοσκοτώστρα...»
«Δεν είναι η κακία που κυβερνά τον κόσμο, είναι η αδιαφορία.»
Αποσπάσματα από ένα μελλοντικό αριστούργημα (εδώ γελάτε)
Eat the World: A Collection of Poems by Marina Diamandis
-
It has been a few years since I last wrote a book review so perhaps I am a
little bit rusty but here it goes.
To begin with let me say that I first came...
Πριν από 3 εβδομάδες
.jpg)
10 σχόλια:
prosopika pantos den gelame!theloume k allo :D
Πανέξυπνες και ώριμες σκέψεις. Θα περιμένω με α\νυπομονησία το αριστούργημα.
Καλημέρα.
Γράψε κάτι για τις θλίψεις. Γιατί τρεις; ποιες έχεις στο νου σου;
:)
τουλαχιστον καταπληκτικα τα οσα διαβασα...και δεν λεω λογια για να τα πω...το γελιο δεν ταιριαζει εδω...οι θλιψεις σε ποιον αριθμο σταματανε???
ελπιζω και σε μελλοντικα αποσπασματα απο το αριστουργημα...
την νεραιδοκαλησπερα μου!!!
καλά πας!
:))))
όχι δεν νομίζω κανείς να γέλασε.
στρώσου και γράφε! σου πάει!
καλημέεεερα!
δεν είναι μελλοντικό.
χτεσινό, σημερνό, και αιώνιο σαν κύμα και κόλαφος είναι.
ο κάθε άνθρωπος είναι μια μοναχική παραλία.
«Δεν είναι η κακία που κυβερνά τον κόσμο, είναι η αδιαφορία.»
Καλό σου βράδυ Λάκη και να είσαι καλά....
Το ένα καλύτερο από το άλλο Λάκη. Κι όπως ξέρεις καλά, τα αριστουργήματα δίνουν δείγματα γραφής από τις πρώτες αράδες...
Πω πω! Πρώτη φορά λαμβάνω τόσα πολλά σχόλια. Σας ευχαριστώ όλες και όλους. Οι ατάκες είναι βασικά από τη συνέχεια ενός μυθιστορήματος που άρχισα να γράφω όσο βρισκόμουνα στην Ταϊλάνδη, το οποίο όμως άφησα στη μέση λόγω άλλων συγγραφικών υποχρεώσεων. Ελπίζω να το ξαναπιάσω σύντομα.
Λες τα πράγματα όπως είναι! Εχει κανείς άραγε τις ίδιες θλίψεις με κάποιον άλλο?
Δημοσίευση σχολίου