Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2008

Με πονάει ρε μαμά...

Ένα συγκλονιστικό κείμενο:

Μαμά , θέλω να σου μιλήσω απόψε ... Θέλω , να σου πω ό,τι απλά δεν μπορώ γιατί φοβάμαι πως δεν θα καταλάβεις ... Όπως , τότε στην Δ΄ δημοτικού ... Θυμάσαι ; Είμαι , σίγουρη πως όχι . Όμως , εγώ δεν θα ξεχάσω ποτέ όσα χρόνια κι αν περάσουν , αυτή η νύχτα θα μείνει καρφωμένη στον τοίχο του μυαλού μου για πάντα με το πιο έντονο χρώμα να μου θυμίζει ό,τι δεν θέλω να θυμάμαι μαμά ... Γιατί , θυμάμαι . Θυμάμαι , τα αδέρφια μου και τον πατέρα μου στο σαλόνι να παρακολουθούν τηλεόραση κι εσένα στο δωμάτιό σου , καθιστή στην παλιά , ξύλινη καρέκλα της ραπτομηχανής ... Θυμάμαι και ΄μένα ... Με θυμάμαι , καθιστή στο κρεββάτι να σε κοιτώ και να θέλω να σου μιλήσω για ό,τι τότε φοβόμουν ... Τον θάνατο .

Η συνέχεια εδώ...

4 σχόλια:

jacki είπε...

Πολ΄υσυγκινητικό το κείμενο της Αναστασίας. Να είσα καλά Λάκη που μας το γνωστοποίησες.
Καλημέρα.

Μαρια Νικολαου είπε...

To διαβασα και της άφησα και γω ενα μηνυμα..
Καλησπέρα Λάκη να σαι καλα

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ !!!!

Ανώνυμος είπε...

ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΕΝ ΠΟΛΥΨΑΧΝΩ ΟΜΟΛΟΓΩ . ΜΠΑΙΝΩ , ΓΡΑΦΩ , ΑΔΕΙΑΖΩ , ΦΕΥΓΩ ΚΑΙ ΧΑΝΟΜΑΙ . ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΕΑΝ ΚΡΙΝΑΤΕ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ Ή ΟΧΙ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΜΟΥ . ΗΤΑΝ ΑΠΛΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΩ ΚΑΙ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΠΛΑ ΤΟ ΕΓΡΑΨΑ . ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΣΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΚΟΜΗ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΟΥ , ΜΑ , ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΠΙΛΕΓΩ ΤΟ ΝΑ ΤΑ ΓΡΑΨΩ ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΜΟΥ ΚΙ ΑΣ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΔΙΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΜΠΛΟΓΚ ... ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΙ ΕΣΕΝΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΓΙ΄ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΚΙ ΑΣ ΜΗ Τ΄ ΑΞΙΖΕΙ Η ΓΡΑΦΗ ΜΟΥ ... ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ , ΣΚΕΨΕΙΣ ... ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ Ή ΟΧΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΩ ... ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ ... ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ - FALLEN ANGEL .