Το Αχ της μετακόμισης

Έτσι ακριβώς! Μιας μετακόμισης που δε λέει να τελειώσει, αφού γίνεται αποκλειστικά με Ι.Χ., και μ’ αυτό πόσα να κουβαλήσει κανείς. Ωστόσο, η σωτηρία δεν είναι μακριά. Ένα ακόμη ταξίδι δρόμος, φτάνει φυσικά να μην ξεχάσω πίσω κάποια πράγματα, όπως σήμερα. Όπως σήμερα που ήρθα έχοντας κατά νου να βάλω τις τελευταίες πινελιές στο σκηνικό της ανατέλλουσας ζωής, πράγμα που δεν κατάφερα.
Αλλά, ας μην παραπονιέμαι. Όλα, λίγο ή πολύ, πάνε καλά. Ζω μέσα σ’ ένα χάος από σακούλες και κιβώτια, από στοίβες βιβλία, ταινίες, φωτογραφίες και μουσικές, κι αυτό καθόλου δε με χαλά. Ως την Κυριακή θα βάλω τάξη. Ως τη Δευτέρα θ’ αρχίσω να χαίρομαι όλα τα χρώματα του Φθινοπώρου δίχως έγνοιες.
Ένα ακόμη πράγμα που μ’ αρέσει πολύ εδώ: Το Φθινόπωρο! Πραγματικό Φθινόπωρο, με συννεφιές και αέρηδες, μ’ αγιάζι και ψιλή βροχή.
Ανυπομονώ, για το αύριο, πολύ...