Το ταξίδι

Κάθε μέρα νιώθω λες κι αναχωρώ για ένα ταξίδι

προς ποιο άτομο δεν ξέρω.

Η ζωή μου δεν υπήρξε ποτέ απλή και δεν αρέσκεται

να κινείται σε ευθεία γραμμή.

Είναι σα να τη ζω αποσπασματικά κομμάτι το κομμάτι

όπως ένα όνειρο

ή μάλλον όνειρα που διαχέονται διαμέσου των νυχτών

σαν άγγελοι σκοτεινοί

παρακολουθώντας το μάταιό μου αγώνα για ολοκλήρωση.

Ξέρω τι μου λείπει αλλά

δεν ξέρω πού να το βρω.

Οι σκέψεις μου έρχονται αποσπασματικές

με εμποδίζουν από το να δω την πλήρη εικόνα

και μετά δεν έρχονται καθόλου

και για μια φευγαλέα στιγμή νιώθω μια ανάσα ευτυχίας.

Είμαι καταραμένος;

Αναρωτήθηκα γι' αυτό πολλές φορές

αλλά, να, δεν πιστεύω στις κατάρες˙

εξάλλου η ζωή μου δεν είναι καλύτερη ή χειρότερη

απ' τις ζωές αυτών που με περιτριγυρίζουν.

Η μόνη διαφορά είναι ότι αυτοί δεν ζουν

μέσα στα κεφάλια τους.

Τι είναι, λοιπόν, αυτό που ψάχνω;

Υποθέτω, μια νέα πορεία ένα

τρόπο να ξεφύγω απ' το ίδιο μου το είναι

το διαφορετικό.

Θα το βρω ποτέ; Θα τη βρω;

Θα με οδηγήσει, αυτό ή αυτή, σε μία λύτρωση που

μετά βίας χρειάζομαι;

Δεν ξέρω, αλλά το ταξίδι πρέπει να συνεχιστεί

ούτως ώστε η ελπίδα να παραμείνει απέθαντη στην

ψυχή μου μέσα

σε μια ψυχή που λαχταρά την αλλαγή.

Η εικόνα είναι παρμένη από εδώ.

Το πρωτότυπο κείμενο γράφτηκε στα αγγλικά.