Παρασκευή 22 Αυγούστου 2008

Σαν Μπλουζ ΙΙΙ

Σε ήξερα από πάντα, μα σε γνώρισα πολύ νωρίς, σε έμαθα πολύ αργά – έτσι νιώθω τώρα, κι ας μη βγαίνει νόημα από τα λόγια μου. Τουλάχιστον όχι ακόμη.
Θα σου εξηγήσω τι θέλω να πω. Απ’ την πρώτη στιγμή που μιλήσαμε, απ’ το πρώτο λεπτό που οι πορείες μας συνέκλιναν, ένιωσα ότι σε ήξερα από πάντα. ότι στο πέρας της σύντομης ζωής μου από ανέκαθεν εσένα περίμενα να ’ρθεις. Ήταν το ότι έδειχνες να με καταλαβαίνεις τόσο. Ήταν η φαινομενική σοφία που έμοιαζες να έχεις κατακτήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, κυνηγώντας τις χίμαιρές σου. Ήταν το ότι εσύ ήξερες να κάνεις έρωτα, ενώ οι πρώην «φίλοι» μου απλά προσπαθούσαν να μάθουν. Ήταν το ότι με έκανες να νιώθω μαζί σου ασφαλής.
Μα, σε γνώρισα πολύ νωρίς, αφού εγώ έζησα τόσο λίγα κι εσύ τόσο πολλά. Ήμουνα φτωχή σε εμπειρίες, άμαθη με τους ανθρώπους, μια νεανική τυραννισμένη ψυχή, που προτού καν προλάβει να ζήσει έψαχνε σανίδα σωτηρίας. Και γραπώθηκε από πάνω σου. Γραπώθηκε από πάνω σου επειδή δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, θυσιάζοντας στο βωμό ενός έρωτα και στην προσδοκία ενός πόθου, μια εφηβεία παράταιρη.
Και σε έμαθα αργά. Τόσο αργά που πόνεσα, που μάτωσα. Έμαθα ότι δεν ήσουνα ποτέ αυτός που νόμιζα, αυτός που έλεγες, αυτός που μες στην οργισμένη αθωότητά μου πάντα ονειρευόμουν. Ήσουν κάποιος άλλος. Ένας άνθρωπος υπόγεια οργισμένος, ζηλιάρης, κτητικός, ένας απόκληρος του έρωτα, που αφού δεν μπορούσε να γράψει τα δικά του παραμύθια, απλά τα έκανε πραγματικότητα και έπαιρνε να ζει μέσα σ’ αυτά.

υ.γ. Απόσπασμα. Σήμερα, όπως ανακάλυψα τυχαία, ετούτος ο χώρος γιορτάζει τα πρώτα του γενέθλια. Για να δούμε αν θα φτάσει τα δεύτερα:)

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

...μοναδικη η τελευταια φραση!!!νασαι καλα Λακη μου..χρονους να μεινει αυτη η ομορφη σελιδα..καλημερα με αγαπη

genna είπε...

καλή συνέχεια... και Μέρα Καλή!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

"το μόνο πράγμα που εμπιστεύομαι είναι η φωνή..μαθαίνω ν΄αντιλαμβάνομαι οτι τίποτα δεν ξέρω, ξυπνώ κι η απουσία με την παρουσία φυλομετρούν τις μανούβρες του αισθάνομαι
η φωνή μου απαντά: αυτοβελτίωση, λέει να μην ανησυχώ
τώρα θα είμαι ασφαλής..."

εύχομαι ολόψυχα και στα δεύτερα!

καλή σου ημέρα

jacki είπε...

Σαν μπλουζ κι αυτό το κείμενό σου Λάκη. Γνωρίζουμε άραγε την ψυχή μας; Προσπαθούμε να μάθουμε και να καταλάβουμε τον άλλον και δεν ξέρουμε καλά καλά τον εαυτό μας.
Καλά δεύτερα γενέθλια τώρα :)))
Καλησπέρα.

Ανώνυμος είπε...

''Σε ήξερα από πάντα, μα σε γνώρισα πολύ νωρίς, σε έμαθα πολύ αργά''

πριν τα πεις τα καταλαβα

''Τόσο αργά που πόνεσα, που μάτωσα''

τα παραμυθια που εκανε πραγματικοτητα τελικα ηταν πιο αληθινα...
γιατι παντα νομιζω πως στη ζωη παντα υπαρχει τελος που πονα.....
μαλλον αυτο εμαθα....

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

γραπωθηκε απο πανω σου επειδη δεν μπορουσε να κανει αλλιως,θυσιαζοντας στο βωμο ενος ερωτα και στην προσδοκια ενος ποθου,μια εφηβεια παραταιρη...
σαν μπλουζ μια αγριας νιοτης που ηρθε καθυστερημενα...
υπεροχο λακη...
ευχομαι πολλα χρονια να εχουμε την τυχη να διαβαζουμε τα κειμενα σου!
νεραιδενια καλησπερα!

Ανώνυμος είπε...

Επαυξάνω τα γραφόμενα της Φωτεινής για την τελευταία πρόταση και ειδικά το "υπόγεια οργισμένος"!!!!
Αγαπητέ Λάκη εύχομαι πολλά πολλά δημιουργικά blogαρίσματα
Σε ευχαριστώ για ό,τι διαβάζω

Βίκυ είπε...

Κι εύχομαι να γράφεις εικόνες λέξεις αισθήσεις σκέψεις και ζωή... φύσα φύσα να σβήσει το πρώτο να ανάψει φλόγα κι άλλο κι άλλο κι άλλο κερί!

Να είσαι καλά!

Anastasia είπε...

Πολύ όμορφο και αισθαντικό. Φιλε Λάκυ μακάρι να γιορτάζεις γενέθλια για πολλά πολλά χρονια ακόμη.

stalamatia είπε...

απως έτσι την πατάνε οι περισσότεροι που νομίζουμε πως ξέρουμε κάποιον.
Χρόνια πολλά και καλά γραψίματα.

Eva F. είπε...

Εγώ θα σου ευχηθώ ολόψυχα ο χώρος αυτός να γιορτάζει γεννέθλια μέχρι όσο θα θέλεις εσύ....
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.

fish eye είπε...

και τα τρια και τα τεταρτα,αρκει να σε γεμιζει εσενα αυτο που κανεις..

γραφεις ομορφα

καλη κυριακη να εχεις