Παρασκευή 1 Αυγούστου 2008

Philip Pullman – The Subtle Knife

Το The Subtle Knife είναι μια εκπληκτική περιπέτεια φαντασίας που απευθύνεται στα παιδιά κάθε ηλικίας (μάλλον από δώδεκα χρόνων και πάνω) – ακόμη και σε γεροχούφταλα σαν και μένα.
Το βιβλίο αυτό αποτελεί το δεύτερο τόμο της τριλογίας του Φίλιπ Πούλμαν που τιτλοφορείται His Dark Materials.
Σ’ αυτό συναντάμε τη Λύρα Μπελάκουα, που είχαμε πρωτογνωρίσει στο The Golden Compass, το οποίο επίσης παρουσιάσαμε πρόσφατα εδώ, σε ένα ακόμη ταξίδι γεμάτο δράση και ανατροπές, μικρές χαρές και μεγάλες λύπες. Άξιος συνοδοιπόρος σ’ αυτή τη νέα περιπέτεια στα σκοτεινά μονοπάτια των κόσμων είναι ο Γουίλ, ένα δωδεκάχρονο παιδί από την Οξφόρδη, που κατά λάθος γίνεται φονιάς.
Οι δυο τους θα μοιραστούν δύσκολες και οδυνηρές στιγμές, θα νιώσουν έντονα τα συναισθήματα του πόνου και της απώλειας, αλλά με νύχια και με δόντια θα αγωνιστούν ο καθένας για τους δικούς του στόχους, που στην πορεία αλλάζουν και συγκλίνουν.
Η μοίρα φαίνεται να τους οδηγεί σε καλά χαραγμένα μονοπάτια, που θα τους βγάλουν σ’ ένα άγνωστο μα αμετάκλητο προορισμό. Χωρίς καλά-καλά να το αντιλαμβάνονται, η Λύρα και ο Γουίλ είναι (στην περίπτωση της πρώτης) ή γίνονται (στην περίπτωση του δεύτερου) οι φορείς των μοναδικών όπλων που μπορούν να νικήσουν τις στρατιές του ουρανού στον πόλεμο που πλησιάζει. Ποια είναι τα όπλα αυτά; Το Αληθιόμετρο που από τον πρώτο τόμο κουβαλά μαζί της η Λύρα, και η Τελευταία Μάχαιρα (ελληνικά στο κείμενο), η οποία επιλέγει σα μεταφορέα και χειριστή της τον Γουίλ.
Και σ’ αυτό το βιβλίο ο Πούλμαν τα βάζει με την εκκλησία και τους κληρικούς (δεν είναι τυχαίο άλλωστε που τα βιβλία του δέχτηκαν περισσότερα πυρά από εκείνα του Χάρι Πότερ), τους οποίους δε διστάζει να σκιαγραφήσει με τα πιο μελανά χρώματα. Σε κάποιο σημείο μάλιστα γράφει: «Αυτά κάνει η εκκλησία – και κάθε εκκλησία είναι η ίδια: ελέγχει, καταστρέφει, εξαλείφει κάθε καλό συναίσθημα...», ενώ κάνει αναφορά και στον ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων των παιδιών.
Ο ανά χείρας τόμος είναι ένα συναρπαστικό βιβλίο που διαβάζεται απνευστί και καθηλώνει τον αναγνώστη, που αρέσκεται να ταξιδεύει στους κόσμους τους οποίους χαράζουν τα ρυάκια της φαντασίας.

6 σχόλια:

jacki είπε...

Επειδή τα σχόλιά μου στο μπλοκ σου έχουν καταντήσει κοινότυπα...
Καλημέρα.

Ανώνυμος είπε...

..αυτα δυστυχως κανει καθε ιερατειο κ καθετι που καταντα δογμα και -ισμος...σ ευχαριστουμε για την προταση..καλημερα με αγαπη

Μαρια Νικολαου είπε...

M αρεσουν οι περιπέτειες. Και βασικα μονο αυτες.. μα σιγουρα δεν ειμαι 12...
Μαλλον και γω γεροχουφταλο ειμαι :)
Καλημερα χαμογελαστή

Eva F. είπε...

Εγώ το "γεροχούφταλο".....θα σου ευχηθώ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ....
Την αγάπη μου στην Κύπρο.
:)

Ανώνυμος είπε...

kai mena mou aresoun teoia vivlia eidika to kalokeri.
Xeretismous stin Cypro

Surrealist είπε...

Πολύ καλή επιλογή στο ύφος και το επίπεδο λόγου που μου αρέσει... λίγο να επανακτήσω την εσωτερική μου τοποθέτηση και θα το αναγνώσω

είμαι σε εποχή που ψάχνω απαντήσεις μέσα από φράσεις και δοκίμια, ποιήματα

πολλές οι ανα και αμφισβητήσεις
περίοδος ανα και εναλλαγών :}

Επίσης διάβασα και την πρώτη γραφή "άλλος" μου αρέσει και εντυπωσιασμένη περιμένω την συνέχεια

πάντα η πρώτη γραφή μας κατευθύνει

αν και όλα λένε είναι γραμμένα πρώτα στο μυαλό
μετά στο χαρτί

μετά στις καρδιές μας για να έχει τόπο η ψυχή...

Γράφεις υπέροχα

να είσαι καλά και ευχαριστώ!!!!