Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008

Του Αγίου Βαλεντίνου

Η χθεσινή ημέρα ήταν η καλύτερή του. Του Αγίου Βαλεντίνου. Εδώ και χρόνια ήταν η καλύτερή του. Εδώ και εφτά χρόνια για να είμαστε ακριβείς. Όχι, δεν ήταν ερωτευμένος, απλά είχε ένα πάθος. Αγαπούσε την αγάπη, ακριβώς όπως εκείνος ο αλήτης του ντάρμα, ο Κέρουακ.
Κάθε φορά, λοιπόν, που ήταν η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου έπαιρνε άδεια απ’ τη δουλειά για να ικανοποιήσει το πάθος του, που δεν ήταν άλλο από το να χαρίσει ένα δώρο ακριβό και μοναδικό σ’ ένα ερωτευμένο, άγνωστό του, ζευγάρι. Έτσι, έβγαινε απ’ το πρωί στους δρόμους σ’ αναζήτησή του. Τριγυρνούσε σε καφετέριες και σε πλατείες, σε μαγαζιά και σε σταθμούς του Μετρό, παρατηρούσε από κοντά τους ανθρώπους, τους παραμόνευε, τους παρακολουθούσε. Όχι, δεν του έκανε ένα οποιοδήποτε ζευγάρι. Το δώρο του ήταν ακριβό. Δε θα το χάριζε σ’ όποιον κι όποιον.



Η συνέχεια στα Διηγήματα

Δεν υπάρχουν σχόλια: