Είναι κάποιες φορές που νιώθεις άδειος,Απόλυτα άδειος.
Είναι κάποιες φορές που όλα στο βλέμμα σου μοιάζουν μάταια,
Και θες να τα παρατήσεις και να φύγεις.
Είναι κάποιες φορές που πέφτεις με πάταγο,
Και δεν μπορείς να σηκωθείς ξανά.
Είναι κάποιες φορές που όλα τα πιστεύω σου καταρρέουν,
Και βουτάς με το κεφάλι στην άβυσσο.
Κι είναι και κάποιες φορές που συλλαμβάνεις τον εαυτό σου
Ν’ αναρωτιέται «γιατί;»
Μα απαντήσεις να μην παίρνει.
Κι είναι και κάποιες φορές που νιώθεις ό,τι άλλοτε σε γέμιζε
Τώρα να σε αδειάζει,
Το είναι σου να όλο να μετατρέπεται σ’ ένα μεγάλο κενό,
Που τα όμορφα λόγια κι οι καλές προθέσεις
Δεν μπορούν να γεμίσουν.
Κι είναι και κάποιες φορές που αγκαλιάζεις τρυφερά
Την ιδέα του θανάτου
Αλλά χωρίς στ’ αλήθεια να την αγαπάς,
Καθώς δεν αποτελεί παρά το αποκούμπι στην πτώση σου,
Την πτώση που κάποιες φορές σε οδηγεί
Οριστικά και αμετάκλητα σε μια νέα καλύτερη ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου