Ο ήλιος κατεβαίνει κάπου αλλού
καθώς οι πολυκατοικίες μάς
κρύβουν άλλο ένα ηλιοβασίλεμα.
Τι κι αν η μέρα φτάνει στο τέλος της;
η μέρα τώρα αρχίζει.
Σε λίγο ο ουρανός θα σκοτεινιάσει
θα φανούν τ’ αστέρια
κι η ζωή θα κρυφτεί πίσω από
ψεύτικα χαμόγελα σε κάποια καφετέρια.
Άλλοι λένε πως ζούμε νεκροί
άλλοι πως φυτοζωούμε
άλλοι πως η ζωή είναι άδικη και σκληρή αλλά
ποιος κάνει κάτι για να την αλλάξει;
Δεν είναι δύσκολο…
φτάνει να κρύψουμε το ψεύτικο χαμόγελο και
να φορέσουμε το αληθινό το από καρδιάς.
Φτάνει να νιώσουμε την ομορφιά που
είναι πάντα γύρω μας αλλά εμείς επιμένουμε
πεισματικά να αγνοούμε.
Φτάνει να θυμηθούμε το πως να ’μαστε άνθρωποι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου