Κι αυτό θα περάσει

Ήτανε κάποτε σπουδαίος, μέσα στον κόσμο βασιλιάς,
ξέρετε απ’ αυτούς, που ’χουν στα χέρια τους των ανθρώπων τις τύχες...
Κι ήθελε λέει να του πουν, ένα σπουδαίο γνωμικό,
που να ταιριάζει στις χαρές και στις μεγάλες λύπες.
Κανείς δεν ήξερε να πει, κάτι βαθύ, κάτι σπουδαίο,
κάτι μικρό, κάτι ωραίο, κανείς δεν έβρισκε να πει...
Κι ήρθε στη χώρα, ευτυχώς,
απ’ τους σοφούς ο πιο σοφός,
απ’ τους φτωχούς ο πιο φτωχός,
απ’ τους τρελούς ο πιο τρελός!
Κάποιος που είχε αυτή την τύχη,
κι είχε γνωρίσει τη χαρά, όλου του κόσμου τη χαρά, και τη μεγάλη λύπη...
Κι αν τις ζωές των άλλων ανθρώπων, μέσα στα χέρια του κρατούσε,
ίσια τον κοίταξε στα μάτια, το βασιλιά που απορούσε.
Ίσια τον κοίταξε στα μάτια, κι όσα δε γράφαν τα βιβλία,
μέσα στις τέσσερις τις λέξεις, όλου του κόσμου η σοφία...

«Κι αυτό θα περάσει, κι αυτό θα περάσει,
κι αν κλάψει η καρδιά σου ξανά θα ξεχάσει,
ξανά θα γελάσει, ξανά θα ξεχάσει,
κι αυτό θα περάσει, κι αυτό θα περάσει.»

Ίδια κι εσύ σαν τον σπουδαίο, το βασιλιά της ιστορίας,
μέσα στα χέρια τα δικά σου, είν’ η ζωή μου η μικρή.
Κι όταν στο βλέμμα σου νυχτώνει, κι όταν στο βλέμμα σου χαράζει,
ίσια στα μάτια σε κοιτώ, σαν τον τρελό σου τραγουδώ...

«Κι αυτό θα περάσει, κι αυτό θα περάσει,
κι αν κλάψει η καρδιά σου ξανά θα ξεχάσει,
ξανά θα γελάσει, ξανά θα ξεχάσει,
κι αυτό θα περάσει, κι αυτό θα περάσει.»

Ελένη Σιούφτα

Το πιο πάνω γράφτηκε από μια φίλη, που συνηθίζει κάθε τόσο να κυκλοφορεί κάποια... ανέκδοτη ποιητική συλλογή από χέρι σε χέρι. Πού και πού απ' το ανήσυχό της μυαλό ξεπροβάλλει κι ένα διαμαντάκι, όπως το πιο πάνω, το οποίο ωστόσο αρνείται να επεξεργαστεί περισσότερο και να τελειοποιήσει. Ίσως αυτή η δημοσίευση σταθεί η αφορμή να το κάνει, ίσως και όχι...

Αλλάζοντας θέμα: Αν νομίζετε ότι τα κουφά συμβαίνουν μόνο στην Κύπρο και στην Ελλάδα κάνετε μεγάλο λάθος. Διαβάστε στον Γκάρντιαν την ιστορία κάποιου ποιητή που αρνιόταν πεισματικά να πληρώσει το λογαριασμό του για τη δημόσια τηλεόραση. Το όνομα αυτού... Σίλερ!