Κάθε μέρα γίνεται ο άνθρωπος, κάθε καινούρια μέρα μας γκρεμίζει, μας ανοικοδομεί, μας ισοπεδώνει... Μόνο η βλακεία μένει αμετακίνητη -αν δεν πρόκειται για σταθερότητα σκοπιμότητας-, μόνο η βλακεία κρατά τους ανθρώπους αμετάλλαγους σαν αμεταχείριστα τσουκάλια, που δε χρησιμοποιήθηκαν ούτε γι’ αυτό που φτιάχτηκαν, που δεν κάθισαν τον πήλινο πισινό τους στη φωτιά να εκτελέσουν τον προορισμό τους, γιατί τρέμουνε μην καούν και καμαρώνουν πώς διαφύλαξαν την ακεραιότητά τους και δε βλέπουν πως ξεφλουδάνε και μαδούν όσο γερνάνε και πως φυτρώνουν τσουκνίδες στην αμεταχείριστη τρύπα τους...Από της Λιλής Ζωγράφου τη «Συβαρίτισσα»
10 σχόλια:
"Αχ, μωρέ Λιλή, που πήγες και μας πέθανες...». Και τώρα, τι θα κάνουμε; Ποιος θα τους τα λέει χύμα; Ποιος θ’ αναστατώνει τις κυράτσες και τους βολεμένους; Μεγάλη ζημιά μας έκανες μωρέ Λιλή... Αρχόντισσα κυρά... Μάνα... Αδελφή... και Φως!"
Μήπως, λεω μήπως, σου θυμίζει κάτι;
Τυχαία το βρήκα θέλοντας να διαβάσω περισσότερα για τη Λιλή Ζωγράφου.
Ταπεινή υπόκλιση στα λεγόμένά σας.
Καλησπέρα.
παντα μοναδικη...
παντα αληθινη...
παντα κυρια...
νεραιδενια καλησπερα λακη!
Θαυμάσιο απόσπασμα!!!!!
Χωρίς άλλα λόγια...
Την καλησπέρα μου να αφήσω
και καλή δύναμη να ευχηθώ***
Αληθινά λόγια από μια Αληθινή Κυρία
Τα σέβη μου
"μόνο η βλακεία κρατά τους ανθρώπους αμετάλλαγους σαν αμεταχείριστα τσουκάλια, που δε χρησιμοποιήθηκαν ούτε γι’ αυτό που φτιάχτηκαν, που δεν κάθισαν τον πήλινο πισινό τους στη φωτιά να εκτελέσουν τον προορισμό τους, γιατί τρέμουνε μην καούν και καμαρώνουν πώς διαφύλαξαν την ακεραιότητά τους και δε βλέπουν πως ξεφλουδάνε και μαδούν όσο γερνάνε και πως φυτρώνουν τσουκνίδες στην αμεταχείριστη τρύπα τους..."
σεβασμός.
τρέμουν μην καούν και καμαρώνουν πως διαφύλαξαν την ακεραιότητά τους...!
από πόσους άραγε ν'αντέχεται μια τόσο άγρια αλήθεια?
και πόσο συχνά συμβαίνει
αλλά αυτό προσωπικά δεν θα το ονόμαζα βλακεία,
αλλά κουτοπονηριά,καιροσκοπισμό,
συμφέρον,αναλγησία,ατομικισμό.
το έχω ξαναγράψει,
η βλακεία καταστρέφει χειρότερα από την κακία
καλή Δευτέρα κι εβδομάδα
σε φιλώ
Η βλακεία στις μέρες μας έχει γίνει επιστήμη.
Δεν έχω τι να σχολιάσω, το θέμα με φτάνει στα άκρα.
τα είπε όλα η μοναδική Λιλή Ζωγράφου για ακόμη μια φορά.
Όμορφο κομμάτι - όμορφα λόγια. Παρ' ότι πάντα αναρρωτιέμαι από ποιο σημείο και μετά, αλλάζει κανείς κατηγορία και ποιος μπορέι να μας το πει... ο εαυτός μας είναι άραγε ο καλός κριτής; κι εφόσον όλοι - ή τέλος πάντων μια ολόκληρη πλειοψηφία συμφωνούμε - τοτε γιατί παραμένει μια κατάσταση αφόρητα και ακίνητα κουτη;
δεν ξέρω...
g
Μόνο η βλακεία μένει αμετακίνητη. Υπέροχη η Συβαρίτισσα κυρά.
Καλό μεσημέρι.
ωραιο απσπασμα Λάκη - πολυτιμος κρυσταλλινος λίθος (απο φωτια και πιεση αιωνων σμιλεμενος)
Νίνα, μ' έπιασες στα πράσα:)
Φίλοι μου, μέγιστη αρχόντισσα κυρά η Λιλή...
Δημοσίευση σχολίου