Eat the World: A Collection of Poems by Marina Diamandis
-
It has been a few years since I last wrote a book review so perhaps I am a
little bit rusty but here it goes.
To begin with let me say that I first came...
Πριν από 4 εβδομάδες
14 σχόλια:
Η τέχνη του δρόμου, φίλε, μου αρέσει πολύ. Καλύπτει, τις πιο πολλές φορές, την ασχήμια μιας πόλης... Ξέρεις πότε δεν μου αρέσει. Όταν την βλέπω σε χώρους που δεν υπάρχει λόγος να είναι...vloutis.wordpress.com & vloutis.blogspot.com
Όμορφα κι αυτά. Έχεις και από άλλες πόλεις να συγκρίνουμε?
Ωραία αλλά λίγο άγρια και σκοτεινά και με ξενίζουν. Κρατώ μόνο τον Τσε.
Καλημέρα
Μακάρι να βάζαμε κι εμείς στην Κύπρο λίγο χρώμα με όμορφα γκράφιτι...
Καλή σου μέρα Λάκη.
ειναι η τεχνη της εποχης μας !!!!
Μου αρεσουν παρα πολυ ολα οπως και τα προηγουμενα.
Καλησπερα απ το Ιονιο.
Είναι μια τέχνη της εποχής μας,
Πάντα μου τραβούσε την προσοχή.
Κάποια από αυτά είναι απλά όμορες εικόνες
Άλλα όμως κρύβουν το πιο βαθύ νόημα
Παρα πολυ ομορφα..αν εχεις και αλλα, βαλτα.. ;)
και τα προηγούμενα και αυτά εξαιρετικά.!
τελικά αν μπορούν να καλύψουν το μουντό γκρι-μαύρο, ευπρόσδεκτα να είναι. και πολλά απ' αυτά είναι και καλλιτεχνήματα
ωπ. αυτά μου ξέφυγαν ;-)
Σας ευχαριστώ που με τιμήσατε. Κάπου έχω και άλλες φωτογραφίες και θα τις ανεβάσω.
Ούνα: Οι πρώτες τέσσερις είναι από μια στοά κάπου κοντά στη θάλασσα. Η μνήμη μου είναι χαλιά κι έτσι δε θυμάμαι τ' όνομα της περιοχής. Η πέμπτη είναι από Κάσα ντε Κοοπερατίβα στο κέντρο της Λισαβόνας.
Τζάκι, έχω κάποια απ' την Κύπρο. Ίσως τ' ανεβάσω κι αυτά σύντομα.
είναι να μην αγαπάς το λευκό του τοίχου ,μάλλον ένδειξη αγάπης για την έκφραση (κι όχι τόσο για το τι έχεις να πεις)
το πρώτο είναι έργο τέχνης.προσυπογράφω.
Δημοσίευση σχολίου