Το τρίτο θύμα - Κεφάλαιο 16

Στις δώδεκα και τριάντα πέντε εκείνος και η Αγγέλα κάθονται στο γραφείο του με τη γυναίκα που ανακάλυψε το θύμα. Της δίνουν κι αυτηνής τη σιωπηλή μεταχείριση. Το μόνο που αυτή τη φορά δεν έχουν και πολλή χρόνο στη διάθεσή τους, αφού σε κάτι περισσότερο από μισή ώρα πρέπει να αναχωρήσουν για την Ακρόπολη, όπου θα συναντήσουν τη σύζυγο νούμερο ένα.

Το όνομα της κοπέλας είναι Νάστια Ναβίτσκι, τριάντα δύο χρόνων και σύμφωνα με τα χαρτιά της βρίσκεται στην Κύπρο εδώ και δέκα μόλις μήνες. Μάλλον δεν ξέρει και πολλά ελληνικά ακόμη, αφού επέλεξε να τους μιλήσει στα αγγλικά - αν συνομιλήσουν δηλαδή τελικά αφού από τη στιγμή που πήγε εκεί το μόνο που κάνουν είναι να κοιτούν ο ένας τον άλλο σιωπηλά. Τα βαθιά γαλάζια της μάτια είναι κάπως ανήσυχα, ενώ και τα χέρια και τα μακριά της πόδια μοιάζουν να μην μπορούν να κατασταλάξουν σε μια στάση.

Ο Ιωάννου την αφήνει να βράζει στα ζουμιά της για λίγα ακόμη λεπτά, και όταν βλέπει ότι έχει φτάσει στο απροχώρητο η κατάσταση για κείνην, τη ρωτά μέσω της Αγγέλας που κάνει το διερμηνέα τι του κρύβει.

"Τίποτα", απαντά εκείνη.

"Λες ψέματα".

"Όχι".

"Δε σε ρώτησα αν λες ψέματα, ξέρω ότι λες. Το γιατί θέλω να μάθω;"

"Πότε πρόλαβα να σου πω ψέματα; Αφού τώρα μιλάμε για πρώτη φορά".

"Μού είπες ψέματα όταν απάντησες την ερώτησή μου μ' εκείνο το τίποτα. Μιλά λοιπόν. Τι μού κρύβεις;"

Την κοιτά για λίγο ακόμη βαθιά μες στα μάτια. Η μάχη είναι άνιση και πολύ σύντομα εκείνη αποστρέφει το βλέμμα.

"Τι δεν είπες στους αστυνομικούς; Μίλα", την προστάζει.

Εκείνη είναι πολύ ταραγμένη. Ξέρει ότι πρέπει να μιλήσει, αλλά φοβάται ότι αν το κάνει θα 'χει να πληρώσει κάποιο βαρύ τίμημα, αφού ξέρει ότι σαν ξένη δεν έχει ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με τους ντόπιους, κι ας οι νόμοι λένε το αντίθετο.

Εκείνος διαβάζει τους φόβους της και τους καταλαβαίνει. Κι από τη στιγμή που δεν σκότωσε τον Χριστάκη, αλλά απλά απέκρυψε κάποια στοιχεία, δε νιώθει και έντονη την ανάγκη να της κάνει τη ζωή δύσκολη. Ο χρόνος όμως τρέχει, και χρειάζεται απαντήσεις τώρα.

"Μίλα και δε θα χρησιμοποιήσουμε ό,τι κι αν έχεις κάνει, εκτός βέβαια κι αν είναι ο φόνος, εναντίον σου", λέει στα ελληνικά κι η Αγγέλα επαναλαμβάνει στα αγγλικά.

Εκείνη τον παρατηρεί για μια στιγμή σιωπηλά. Ο Νίκος της είπε ότι είναι πολύ εντάξει ο Χοντρός. Και δε διακρίνει κανένα δόλο στο βλέμμα του.

"Οκέι. Θα σου πω τι έκανα. Αλλά υπόσχεσαι ότι δε θα μου συμβεί τίποτα;"

"Υπόσχομαι".

"Όταν βρήκα τον Χριστάκη νεκρό", αρχίζει εκείνη, "πανικοβλήθηκα. Και η πρώτη μου σκέψη ήταν να βρω το κινητό του τηλέφωνο, προτού κάνω οτιδήποτε άλλο, αφού άρχισα να τον βλέπω εδώ και δυο μήνες εκτός δουλειάς και είχε κάποιες φωτογραφίες μου εκεί, που δεν ήθελα να δει κανείς. Καταλαβαίνετε…"

Κόμπιασε για μια στιγμή. Αλλά εκείνος της έκανε νόημα με το κεφάλι να συνεχίσει κι αυτή υπάκουσε.

"Μόλις το βρήκα, το απενεργοποίησα και το έχωσα στην τσέπη μου. Και μετά… Μετά έβγαλα φωτογραφίες με το δικό μου κινητό κει μέσα, αφού…"

Δεν έμοιαζε να έχει τις δυνάμεις να συνεχίσει να μιλά. Ότι κι αν έκανε πριν, μάλλον αυτό που θα τους έλεγε ότι θα έκανε μετά θα ήταν και το χειρότερο. Ο Χοντρός όμως ήθελε να τελειώνει όσο πιο γρήγορα μπορούσε μαζί της έτσι δεν την άφησε να χρονοτριβήσει άλλο.

"Σού έχω δώσει το λόγο μου. Μίλα να τελειώνουμε".

"Θα ανέβαζα τις φωτογραφίες στο ίντερνετ για να πουληθούν, υπάρχει μεγάλη αγορά…"

"Για λήψεις από σκηνές εγκλήματος", ολοκλήρωσε εκείνος στα αγγλικά την πρόταση, προκαλώντας της μια κάποια έκπληξη που δεν έπρεπε, αφού εδώ και λίγη ώρα η Αγγέλα είχε πάψει να μεταφράζει τις απαντήσεις της στα αγγλικά, μια και το αφεντικό της ήταν άρτιος γνώστης της γλώσσας.

"Και τώρα;" ρώτησε εκείνη.

"Και τώρα θα μας παραδώσεις τα δύο τηλέφωνα και θα πας στο καλό".

"Έσβησα τις φωτογραφίες μου από το κινητό του Χριστάκη".

"Αν τις χρειαστούμε ξέρουμε που να τις βρούμε, αλλά δεν πιστεύω να υπάρχει λόγος".

Κάτι έμαθε απ' τον Τεκ και τους άλλους μέσα σ' αυτό τον ένα χρόνο ο Χοντρός. Ήξερε ότι ακόμη κι αν διέγραφε κάποιος τις φωτογραφίες του απ' το κινητό, υπήρχαν ακόμη στο Σύννεφο, όπως το λέγαν, και οποιοσδήποτε θα μπορούσε να τις πάρει από κει. Όμως, έτσι κι αλλιώς δεν τον απασχολούσαν οι μάλλον γυμνές φωτογραφίες της κοπέλας, αλλά εκείνες που η ίδια έβγαλε στο διαμέρισμα, όπως και οι πιθανές κλήσεις του Χριστάκη προτού συμβεί το κακό.

"Αγγέλα, παράλαβε τα δύο κινητά αλλά κόψε απόδειξη μόνο γι' αυτό της κυρίας Ναβίτσκι, και μετά δώσ' τα στον Τεκ για να δούμε τι θα μπορέσει ν' ανακαλύψει εκεί. Και στείλε μου την Ντίνα".

Οι δύο γυναίκες υποχωρούν και σε λίγο εισέρχεται στο χώρο η τελευταία φέρνοντάς του κι ένα σάντουιτς απ' το πρώην γραφείο του, το οποίο ήταν ένα καφενεδάκι, στο οποίο συνήθιζε να πηγαίνει κάθε πρωί, προτού πάρει προαγωγή κι αρχίσουν τα ζόρια.

"Χα. Μπράβο ρε Ντίνα, όλα τα σκέφτεσαι. Τώρα που σε είδα θυμήθηκα ότι δεν έχω φάει τίποτα από χθες το βράδυ. Πώς πάει το πράμα εκεί έξω;"

"Λίγο αργά, αλλά όχι πιο αργά απ' ό,τι συνήθως. Ο Αντωνίου μού είπε ότι ανακάλυψε κάτι στη διάρκεια της ιατροδικαστικής εξέτασης, αλλά δε θα είναι σε θέση να μας πει κάτι με σιγουριά μέχρι αργότερα σήμερα το απόγευμα. Και πριν με ρωτήσεις, όχι, δεν του ξέφυγε κάτι που να με οδηγεί σε κάποιο συμπέρασμα. Τον ξέρεις τώρα. Παρεμπιπτόντως πήρα τηλέφωνο τον Σωτηρίου, εκ μέρους σου, αφού ξέρω ότι ξέχασες να το κάνεις. Του είπα τι ζόρια τραβάμε και είπε ότι δεν υπάρχει λόγος να βιαστείς να του τηλεφωνήσεις, μπορεί να περιμένει".

"Αν δεν είχα κι εσένα…"

"Ναι. Αν δεν είχες κι εμένα. Μάσα όμως τώρα. Σε πέντε λεπτά πρέπει να φύγουμε".

Τι μέρα κι αυτή. Από συνάντηση σε συνάντηση κι από ανάκριση σε ανάκριση το πάνε. Μέχρι να 'ρθει το βράδυ θα έχουν επισκεφθεί τα περισσότερα προάστια της Λευκωσίας και κανείς δεν μπορεί να μαντέψει τι θα τους φέρει η νύχτα.

Καθώς ετοιμάζονται ν' αναχωρήσουν μπαίνει στο γραφείο ο Τεκ, μ' εκείνο το χαρακτηριστικό του χαμόγελο που θυμίζει γκριμάτσα κάποιου καρτουνιστικού ήρωα στα χείλη.

"Τον βρήκα", λέει.

Δε θα προδημοσιεύσω άλλα αποσπάσματα απ' αυτό το βιβλίο, αφού από δω και πέρα θα χρειαστεί να κάνω αρκετές διορθώσεις στο πρωτότυπο. Ωστόσο αυτά που ανέβηκαν ήδη αποτελούν περίπου το ένα τέταρτο του βιβλίου οπότε κανείς δεν μπορεί να παραπονεθεί ότι δε σάς έδωσα αρκετή "ύλη" για ανάγνωση.

Τα προηγούμενα κεφάλαια μπορείτε να τα βρείτε στην κεντρική σελίδα του μπλογκ.

Η εικόνα είναι παρμένη από εδώ.