Το τρίτο θύμα - Κεφάλαιο 9

"Πώς τον ανακάλυψες;" ρωτά ο Ιωάννου, τον Τεκ, που στέκεται τώρα μπροστά του μαζί με τις δύο κοπέλες.

"Εύκολο ήταν. Αν θυμάσαι, πέρυσι, όταν ρίξαμε τον Γρηγόρη Γεωργίου στη φυλακή, μας είπες να έχουμε να μάτια ανοικτά ώστε να μάθουμε ποιος θα γινόταν ο νέος άμεσος συνεργάτης του Πιγκουίνου. Του πήρε πολλή καιρό μέχρι να αποφασίσει, αλλά τελικά, μόλις πρόσφατα, επέλεξε τον Κώστα Ιωσήφ. Αυτός μού φάνηκε από την πρώτη στιγμή που είδα τη φωτογραφία του, ότι σ' αντίθεση με τον Γρηγόρη, ασχολείτο πολύ με την τεχνολογία. Βρήκα λοιπόν τον αριθμό του τηλεφώνου του κι από τότε παρακολουθώ, νόμιμα παρακαλώ, τις κινήσεις του μέσω μιας εφαρμογής στο επίσημο κινητό μου. Φυσικά έχει ένα ακόμη κινητό, το οποίο μάλλον του έδωσε το αφεντικό του, του οποίου επίσης γνωρίζω τον αριθμό, αφού συνηθίζει να εμφανίζεται πάντα εκεί όπου είναι και το άλλο…"

"Και πώς ανακάλυψες ότι του τηλεφώνησαν απ' την Παγίδα; Δώσε μου τη σύντομη εκδοχή αυτή τη φορά".

"Έλεγξα τις κλήσεις που έγιναν απ' την περιοχή αμέσως μετά το περιστατικό και…"

"Καλά. Κατάλαβα. Δύο κλήσεις. Μια για το γεγονός και μια για επιπλέον ενημέρωση".

"Πώς θα το παίξεις;" ρωτά τώρα το αφεντικό της, η Ντίνα.

"Με τον Πιγκουίνο; Αργά και προσεκτικά, όπως πάντα. Με τους άλλους; Θ' αρχίσω τις ανακρίσεις αργά το απόγευμα, αφού τους δώσω την ευκαιρία να ξεκουραστούν. Όταν έχουν καθαρό μυαλό ίσως να έχουν περισσότερα να μας πουν. Τεκ, με τα εντάλματα τι γίνεται;"

"Βγήκαν. Περιμένω τώρα να μού στείλουν τα στοιχεία από τις τράπεζες, ώστε να μάθουμε τι ακριβώς συμβαίνει με τα οικονομικά του… θύματος".

"Δεν υπάρχει λόγος να με χειρίζεσαι με το γάντι…"

"Και ο δικηγόρος του θα είναι πολύ σύντομα εδώ, αφού τον κάλεσα μόλις μού έστειλε μήνυμα η Ντίνα ότι είστε καθοδόν".

"Ωραία. Αγγέλα, με το βίντεο πώς τα πάμε; Υποθέτω έχεις πολλή υλικό".

"Ναι. Θα πάρει ώρα να το μελετήσω με την ησυχία μου. Τεκ, στέλνεις στο e-mail μου μια φωτογραφία του Ιωσήφ, ώστε να ξέρω ποιον ψάχνω;"

"Στην έστειλα πριν από μισή ώρα. Μαζί με τους αριθμούς όλων των τηλεφώνων που ήταν ενεργά στην περιοχή εκείνη τη στιγμή. Προς το παρόν δεν είδα κάτι που να μου τραβήξει την προσοχή, πέρα απ' αυτό που ήδη ανέφερα".

"Καλώς. Κάντε αυτά που ξέρετε. Όταν έρθει ο δικηγόρος στείλτε τον αμέσως εδώ. Πηγαίνετε".

Άρχισαν να αποχωρούν, αλλά την τελευταία στιγμή ο Ιωάννου είπε στην Ντίνα να παραμείνει εκεί.

"Ήθελες κάτι να μου πεις; Ή κάνω λάθος;"

"Νόμιζα ότι αυτή τη φορά δε θα το πρόσεχες, μα χαίρομαι που έπεσα έξω. Αυτό πάει να πει…"

"Ναι. Ναι. Παρακάτω…"

"Η κοπέλα που ανακάλυψε το πτώμα, μού φάνηκε ότι έκρυβε κάτι. Εντάξει, δεν προσπαθήσαμε να την ανακρίνουμε, και ίσως να μην είχε κιόλας ξεπεράσει το σοκ, αλλά το ένστικτό μου μού λέει ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί της".

"Ίσως να ήταν η τελευταία, σε εισαγωγικά, κατάκτηση του Χριστάκη. Ίσως και όχι. Θα ρωτήσω και θα μάθω. Κάτι άλλο;"

" Υπάρχει επίσης κάτι που δε βλέπουμε, κατά την άποψή μου. Δεν είμαι σίγουρη ότι ο Νίκος επικοινωνούσε με τον οχτρό απλά και μόνο επειδή θα μπορούσε να του δώσει δουλειά. Κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Δε θα με εξέπληττε καθόλου αν μαθαίναμε ότι…"

"Ο Πιγκουίνος θέλει να προσθέσει το μαγαζί στη μικρή του αυτοκρατορία".

"Ναι".

"Το σκέφτηκα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν κινείται και πολλή ρευστό στην αγορά αυτή την περίοδο, οπότε πού θα έβρισκε το χρήμα για να επεκταθεί;"

"Το έθεσες λάθος. Δεν κινείται πολλή χρήμα στα φανερά αυτή την περίοδο, έπρεπε να πεις. Κι ακόμη δεν ξέρουμε όλους με τους οποίους έχει πάρε-δώσε εκείνος. Εξάλλου ένα μαγαζί δεν πρέπει να είναι κατ' ανάγκη κερδοφόρο για να κάνει τη δουλειά του".

"Δίκιο έχεις. Πες του Τεκ να ψάξει το θέμα όταν βρει το χρόνο. Κάτι μου λέει ότι δεν κρύβεται τούτος πίσω από το φονικό, αλλά φυσικά δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Εσύ, για να προχωρούμε, ψάξε τα οικογενειακά του Χριστάκη. Γονείς και αδέλφια δεν έχει, αλλά έχει τρεις πρώην γυναίκες και δύο παιδιά. Καλύτερα να τις επισκεφθούμε μαζί, αφού με ξέρουν, αλλά είναι προτιμότερο να το κάνουμε αυτό μετά από το μεσημέρι μια κι έχω πολλά να κάνω τώρα. Βρες τηλέφωνα, διευθύνσεις κτλ. Υποθέτω τις έχουν ενημερώσει ήδη, έτσι;"

"Ναι, απ' το τμήμα του Στροβόλου. Η πρώτη ήθελε να επισκεφθεί τη σκηνή, αλλά της το απαγόρευσαν με τρόπο".

"Καλά έκαναν. Λοιπόν, εκτός απ' αυτά, έχεις ιδέα τι άλλο με περιμένει;"

"Θα πω στην κυρία Αγγελίδου να έρθει μέσα".

Αποχώρησε κλείνοντας την πόρτα πίσω της. Μια στιγμή μετά, η Αγγελίδου, την άνοιξε και μπήκε μέσα. Η Χριστίνα Αγγελίδου ήταν η πρώτη κι η τελευταία πρόσληψη που έκανε ο Ιωάννου, αφότου κατέλαβε τη θέση του διευθυντή του τμήματος κι έγινε υπαστυνόμος. Νεαρή στην ηλικία κι αυτή, μόλις είκοσι τεσσάρων χρόνων, με μακριά σγουρά μαλλιά κι ανήσυχα καφέ μάτια, μετρίου αναστήματος ίσως όχι και τόσο όμορφη, αλλά κατά κάποιο τρόπο ελκυστική, προσελήφθη με σύμβαση λίγους μήνες πριν, αναπληρώνοντας τη γραμματέα του Σωτηρίου, που τον ακολούθησε στο Αρχηγείο. Ως συνήθως το ένστικτό του δεν έπεσε έξω γι' αυτήν. Ήταν ακούραστη, μάντευε τις ανάγκες του προτού καν τις εκφράσει, και δεν την ενοχλούσε καθόλου αν δούλευε περισσότερες ώρες απ' τον καθένα εκεί μέσα. Το μόνο που δεν είχε φίλους. Μπορούσε να το δει αυτό. Δυσκολευόταν να ανοιχτεί στους άλλους, κι έχοντας σαν αφεντικό αυτόν που τους έβγαζε όλους το λάδι, ίσως να μην είχε κιόλας το χρόνο για να το κάνει.

"Τι έχω σήμερα, Χριστινιώ;" Πάντα έτσι την αποκαλούσε, κλέβοντάς της ένα μικρό χαμόγελο κάθε πρωί.

"Τηλεφώνησε ο κύριος Σωτηρίου και είπε να τον πάρετε όταν βρείτε το χρόνο. Πρέπει να υπογράψετε τα χαρτιά για κάποια πράγματα που ζήτησε να παραγγείλουμε για το τμήμα ο Ιακώβου και τα οποία εγκρίνατε. Έχετε συνάντηση με το γενικό διευθυντή του υπουργείου στις έντεκα. Και το αυτοκίνητό σας πρέπει να πάει για σέρβις κι επιθεώρηση εντός της ημέρας. Σας το υπενθύμισα…"

"Δυο-τρεις φορές. Το ξέρω. Το ξέχασα. Γηρατειά βλέπεις. Κάτι άλλο;"

"Προς το παρόν όχι".

"Καλώς. Θα σε φωνάξω, αν σε χρειαστώ".

Τι κάνω εδώ; αναρωτιέται, προτού καν κλείσει η πόρτα. Θα έπρεπε να είμαι εκεί έξω, να ψάχνω το δολοφόνο του φίλου μου, αλλά…

Κατάρα κι ευλογία αποδείχτηκε γι' αυτόν η προαγωγή. Κατάρα, επειδή δεν μπορεί πια να βγαίνει στους δρόμους, όπως τ' αρέσει, ευλογία γιατί με τη βοήθεια των παιδιών έχει βάλει πια το τμήμα σε τάξη κι όλα κυλούν ομαλά. Τα εντάλματα βγαίνουν γοργά, οι έρευνες διεκπεραιώνονται πιο γρήγορα παρά ποτέ, τα παράπονα των πολιτών μειώθηκαν στο ελάχιστο, και χάρη στον Τεκ, τουλάχιστον μια ομάδα, αυτή των τριών, της οποίας την ηγεσία έχει αναλάβει η Ντίνα, κινείται για τα καλά στον 21ο αιώνα. Ακόμη κι αυτός, που μέχρι δυο χρόνια πριν δεν είχε καν κινητό τηλέφωνο, μεταπήδησε, καλλιά αργά παρά ποτέ, απ' την εποχή του τηλεφωνικού θαλάμου στην ψηφιακή εποχή.

Κοιτά το κινητό τηλέφωνό του και, για δες καιρούς που φτάσαμε, σκέφτεται. Το προηγούμενό του κινητό, κληρονομιά απ' τη γυναίκα του, ήταν παλιό σαν ιστορία. Όταν χάλασε θέλησε να το επιδιορθώσει και ο μάστορας, τεχνικούς τους λένε τώρα, του είπε χαμογελώντας, ότι θα μπορούσε να το χαρίσει σε κάποιο μουσείο ή να το πουλήσει στο ebay σαν αντίκα, αλλά να το φτιάξει όχι. Τελικά ο Τεκ του εξασφάλισε από δεύτερο χέρι αυτό το μαραφέτι και με τη βοήθεια όλων άρχισε σιγά-σιγά να το μαθαίνει και πολύ του αρέσει τώρα. Έξυπνο κινητό, σου λέει!

Ξαφνικά, θυμάται το αμάξι του κι αποφασίζει να φροντίσει αμέσως το θέμα, αφού δεν του αρέσει να κάνει παρανομίες ποτέ. Θα προτιμούσε ν' αφήσει τον αγαπημένο του σκαραβαίο ακινητοποιημένο παρά να τον οδηγήσει έστω και μια φορά χωρίς να απαραίτητα πιστοποιητικά. Παίρνει, λοιπόν, τηλέφωνο την Μαργαρίτα.

"Γέρο".

"Κόρη. Έχεις δουλειά;"

"Τώρα όχι. Το μεσημέρι όμως…"

"Ωραία. Δεν έχω χρόνο για κουβέντα τώρα. Μπορείς να πας το αυτοκίνητό μου για σέρβις στον Αντρέα και να του πεις ότι πρέπει να περάσει από επιθεώρηση σήμερα; Το ξέχασα…"

"Θα του τηλεφωνήσω αμέσως ώστε να μπορέσει να σε στριμώξει στον πρόγραμμά του, αν έχει δουλειά δηλαδή. Είσαι στο σταθμό;"

"Ναι".

"Οκέι. Έρχομαι να το πάρω".

Του το έκλεισε κατάμουτρα, αλλά αυτό δεν τον πείραξε, αφού κι αυτός το ίδιο πράγμα έκανε πάντα. Η σχέση τους ήταν τόσο στενή που οι ευχαριστίες και οι χαιρετούρες τους ήταν αχρείαστες.

Η πόρτα άνοιξε απαλά και είδε από κει να ξεπροβάλει για μια φευγαλέα στιγμή το κεφάλι της Ντίνας.

"Ο δικηγόρος είναι εδώ", είπε κι εκείνος της έκανε νόημα να τον οδηγήσει μέσα.

Συνεχίζεται.

Μπορείτε να βρείτε τα προηγούμενα κεφάλαια στην κεντρική σελίδα.

Η εικόνα είναι παρμένη από εδώ.