Το τρίτο θύμα - Κεφάλαιο 7

Απ' την ημέρα που έπιασε δουλειά στην Αστυνομία ο Τεκ δεν ησυχάζει ποτέ. Όλο τον χρειάζονται για το ένα και για το άλλο, έτσι όταν δε δουλεύει σε κάποια απ' τις υποθέσεις που του αναθέτει ο Ιωάννου, όλο και με κάτι απασχολείται.

Χάρη σ' αυτόν το τμήμα τους έχει μια από τις πιο γρήγορες και σταθερές συνδέσεις στο ίντερνετ παγκυπρίως, οι υπολογιστές παραμένουν ελεύθεροι από ιούς και οι αστυνομικοί δεν ξοδεύουν πια και τόσο χρόνο κόβοντας βόλτες στον ιστό, αφού εκτός από το ότι κατόπι εντολών μπλόκαρε αρκετές σελίδες, ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε εκείνος να τους πιάσει στα πράσα.

Η αλήθεια είναι ότι οι πλείστοι συνάδελφοί του δεν τον συμπαθούν, αλλά προσπαθούν να μη το δείχνουν, αφού πάντα τους βοηθά με τα προβλήματά τους. Ό,τι και αν τον ρωτήσει κανείς σε σχέση με την τεχνολογία αυτός έχει τις απαντήσεις. Τους λέει ποιο κινητό τηλέφωνο να διαλέξουν, ποιο τάμπλετ να προτιμήσουν, τι χρειάζεται για να φτιαχτεί ο υπολογιστής των παιδιών τους, τους εισηγείται ακόμη και τα παιχνίδια που θα μπορούσαν να τους επιτρέψουν να παίξουν σ' αυτόν.

Αυτή την ώρα όμως κανείς δεν τολμά να τον πλησιάσει, αφού ξέρουν την υπόθεση πάνω στην οποία δουλεύει. Πολλοί απ' αυτούς γνώριζαν τον Χριστάκη και κάποιοι γνώρισαν και τη φιλοξενία του. Και όλοι ξέρουν ότι ήταν ο καλύτερος φίλος του Χοντρού.

Τα δάχτυλά του μοιάζουν να πετάνε πάνω από τα πλήκτρα, καθώς χειρίζεται ταυτόχρονα τρεις υπολογιστές, μέσα στο κουβούκλιο που κατασκευάστηκε ειδικά γι' αυτόν, μετά από οδηγίες του αφεντικού. Το κουτί του έχει δύο πλαϊνούς τοίχους κι ένα πίσω, αλλά μπροστά είν' ανοικτό. Μ' αυτό τον τρόπο κανείς δεν μπορεί να βλέπει τις οθόνες του, ενώ εκείνος έχει τη δυνατότητα να τις σβήσει αν δει κάποιον να πλησιάζει τη στιγμή που δουλεύει σε κάποια ευαίσθητη υπόθεση.

Μελετά το φάκελο του Χριστάκη στη μια οθόνη, καταπιάνεται με μια άλλη υπόθεση στη δεύτερη, και σε μια τρίτη, παρακολουθεί τα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης αλλά και τα ιστολόγια κοινωνικής συνεύρεσης, αφού κανόνισε ώστε να παίρνει ειδοποιήσεις κάθε φορά που γίνεται αναφορά στο όνομα του θύματος.

Πολύ περιπλεγμένα είναι τα πράγματα, κατά την άποψή του. Όλα κινούνται με ταχύτητα μετά τις διαταγές του υπαρχηγού: βγήκαν εντάλματα, ειδοποιήθηκαν δικηγόροι και λογιστές, οι τράπεζες θα συνεργάζονταν μαζί τους, αν και ακόμη δεν τους απέστειλαν τα στοιχεία που χρειάζονταν, αλλά σύμφωνα με το μόνιμα σε υπερδιέγερση μυαλό του, δεν επρόκειτο να βρουν τις απαντήσεις που ζητούσαν σε κάποιο φάκελο.

Είχε παντρευτεί τρεις φορές το θύμα. Κι είχε χωρίσει άλλες τόσες. Δύο παιδιά. Απ' την πρώτη και την τρίτη γυναίκα. Κόρες. Η μεγάλη είκοσι εφτά χρόνων, η μικρή τριών. Οι γυναίκες, με χρονολογική κατάταξη, από Ρουμανία, Βουλγαρία, Ρωσία. Πού να βρίσκονταν άραγε; Θα ξέρει το αφεντικό του; Τα ονόματά τους τα έχει, αλλά τα σταθερά τηλέφωνα που υπάρχουν στους φακέλους δεν ισχύουν, ενώ καμιά απ' αυτές δεν έχει κάποια ιδιοκτησία στο όνομά της - τουλάχιστον όχι κάποιο ακίνητο. Κάποιο αμάξι ίσως;

Εντοπίζει τη μία μέσω του Τμήματος Οδικών Μεταφορών. Στέλνει τα στοιχεία της στην Ντίνα, αφού μ' αυτή έχει τα περισσότερα πάρε-δώσε σε όλες τις υποθέσεις. Και συνεχίζει να ψάχνει. Και τότε φτάνει σε μια εφαρμογή που έχει εγκαταστήσει στο κινητό του μια ειδοποίηση. Τη βλέπει και δεν εκπλήσσεται. Επειδή τίποτα δεν μπορεί να τον εκπλήξει. Στέλνει νέο μήνυμα στην Ντίνα. Και συνεχίζει τη δική του κούρσα με το χρόνο.

Συνεχίζεται.

Για να διαβάσετε τα προηγούμενα κεφάλαια πηγαίνετε στην κεντρική σελίδα.

Η εικόνα είναι παρμένη από εδώ.