Επιτέλους, τέλειωσα με τη συγγραφή του βιβλίου. Δυστυχώς, τέλειωσα... Χαρά και λύπη μαζί. Είναι σαν ν' αφήνω πίσω κάποιους φίλους μου παλιούς κι αγαπημένους και τώρα ζω στο κενό, προτού βγω και πάλι στο φως για ν' αναζητήσω κάποιους άφθαρτους και νέους. Ακολουθεί η τελευταία παράγραφος του κειμένου, από ένα κεφάλαιο που φέρει τον τίτλο "Αρχή Εποχής"
Ο χρόνος θα περάσει γρήγορα κι αργά, όπως πάντα, και θ’ αφήσει πίσω του αχνάρια. Κάποια θα είναι της ζωής και κάποια άλλα της απώλειας. Τελικά, ίσως να μην είναι τα διαφορετικά μονοπάτια που ακολουθούμε στη ζωή εκείνα που μας σημαδεύουν, αλλά οι διαφορετικές οπτικές μας γωνίες. Μάθε να βλέπεις, θα έπρεπε να ήταν τα πρώτα λόγια που θ’ ακούγαμε πηγαίνοντας στο σχολείο. Μάθε να ακούς, τα δεύτερα. Εκείνος που μαθαίνει από παιδί να βλέπει και ν’ ακούει αληθινά αποκλείεται να χάσει ποτέ το δρόμο του. Αφού θα τον έχει καλά σημαδεμένο, χαραγμένο μέσα του, με δυο αισθήσεις. Άλλοι λένε πώς ένα ταξίδι είναι η ζωή και άλλοι πώς είναι κύκλος. Έχουν όλοι δίκιο, μα και άδικο. Μια αλήθεια είναι απλά η ζωή, και σαν τέτοια πρέπει να την παίρνουμε, για να μη βουλιάζουμε στις εναλλακτικές της ψευδαισθήσεις. Αλλά, είναι και βεγγαλικό, και σαν τέτοιο πρέπει να φτάνουμε να το χαρούμε σε όλα τα χρώματά του, προτού σβήσει στον ουρανό. να το αφήσουμε να χαράξει την ομορφιά του μέσα μας και να τη μεταμορφώσει σ’ αγάπη. Κι αυτή την αγάπη να τη μοιραστούμε, σαν νέκταρ που ποτέ δεν τελειώνει, με τους γύρω μας. Η κάθε εποχή έχει το τέλος της, κι η κάθε εποχή την αρχή της. Στο χέρι μας είναι, τελικά, να βάψουμε την καθεμιά, με όποια χρώματα της ταιριάζουν. Να τη ζωγραφίσουμε σαν τον κόσμο των ονείρων μας, ή να τη χαράξουμε σαν τους εφιάλτες, που μας κατατρέχουν.
Η εικόνα είναι κλεμμένη από δω
13 σχόλια:
Μα Λάκη μου αυτή είναι η φυσική πορεία των πραγμάτων: όταν κάτι αρχίζει να τελειώνει! Κι αν σου περισεύει έμπνευση, τότε καιρός να αρχίσεις κάτι καινούριο!
Καλό μεσημέρι!
Kύκλος ειναι Λάκη μου
Κυκλος..
Παμε γι αλλα τωρα :)
Καταλαβαίνω την μελαγχολία σου.....
Είναι λογικό να νοιώθεις έτσι...
Εύχομαι όμως σύντομα να ξεκινήσεις κάτι καινούργιο....
Να είσαι καλά εύχομαι΄...
live fast, die young
Ανεξάντλητος. Είθε
Αρχή και τέλος, ζωή κι απώλεια, όνειρα κι εφιάλτες, το ίδιο πράγμα.
Να κρατήσουμε τα βεγγαλικά ε; :)
Καλό σου βράδυ Λάκη.
Ότι κι αν σου πούμε, εσύ ζεις την δική σου απώλεια τώρα... υπάρχει όμως και μια γλυκιά ικανοποίηση γιατί αυτό που ένοιωσες, καταγράφηκε, είναι απτό, δεν χάθηκε, βρίσκεται στα χέρια σου και σύντομα θα αγγίξει και πολλούς άλλους.
Καλή μέρα σε σένα, καλή νύχτα σε μας.
Kαλοτάξιδο Λάκη μου..
Το άρωμα και τα χρώματα της ζωής ρίχνουν βάλσαμο στις πληγές μας...
καλοτάξιδο το καινούργιο σου σκαρί!
Καληνύχτα!
"Μια αλήθεια είναι απλά η ζωή"!!! ... και τη μετράμε ...
Χαίρομαι που ήρθα.
Και πάλι καλή σου μέρα.
Summerdream: Έτσι είναι. Αλλά μετά από 75 χιλιάδες λέξεις είναι κομμάτι δύσκολο να καταπιαστείς με κάτι αμέσως. Εκτός κι αν σου κατέβει η έμπνευση ουρανοκατέβατη:)
Μαρία Νικολάου: Ναι, πάμε γι' άλλα, όπως πάντα.
Εύα: Ιδέες πολλές. Ο χρόνος θα μας δείξει τι θα προκύψει.
Puppet_Master: Or die trying:)
phlou...flis: Δεν είμαι κουρασμένος. Απλά λίγο άδειος. Θα μου περάσει.
Mindstripper: Ξέρεις εσύ:)
ruth...less: Απώλεια και πλήρωση μοιάζουν να πηγαίνουν χέρι-χέρι σ' αυτή την περίπτωση.
Κατερίνα-Αναστασία: Αργεί ακόμη, αλλά σας ευχαριστώ.
Meggie: Κι εγώ χαίρομαι που είσαι εδώ. Καλώς μας βρήκες
Αυτό το τελευταίο κομμάτι μου αρέσει πολύ! Αν μάθει κανείς από την αρχή να ακούει και να βλέπει δε χάνει το δρόμο....Δυστυχώς πολλές φορές αυτό το βλέπουμε όταν τον έχουμε ήδη χάσει.
Τώρα ήρθε η δική μας στιγμή να το διαβάσουμε. Φεύγει από εσένα αλλά έρχεται σε όλους εμάς. Καλή επιτυχία!
Κατανοητά τα ανάμεικτα συναισθήματα. Τετριμμένο αυτό που θα πω, αλλά δε βρίσκω καλύτερο παράδειγμα: σαν το παιδί σου, που το μεγαλώνεις, το χαίρεσαι, πονάς, γελάς, φοβάσαι, τσακώνεσαι και ξαφνικά έρχεται η μέρα που συνειδητοποείς ότι πια ανήκει κάπου αλλού- στον εαυτό του, στους αναγνώστες εδώ.
Εύχομαι να είναι καλοτάξιδο
Δημοσίευση σχολίου